Kiedyś stąd pójdę

[anastazja]

zabiorę obowiązki
codzienne jak pacierz
obrus w kwiaty pachnący ciepłą zupą

zostawię nieme ściany
z ustami otwartymi ze zdziwienia
i prześcieradło ze śladami zmarszczek

kiedy odejdę
noc nie zamknie ci powiek
oczy szukać będą mojej twarzy
a cisza odsłoni nagość

[marta zoja]

Anastazjo wyrwałaś słowa z mojego serca i duszy. Chciałbym je wprowadzić w czyn a, nie mogę. Dziękuję za proste, a jak znaczące wersy życia.

[anastazja]

Anastazjo wyrwałaś słowa z mojego serca i duszy. Chciałbym je wprowadzić w czyn a, nie mogę. Dziękuję za proste, a jak znaczące wersy życia.

Marto Droga, podejrzewam, że oprócz Ciebie, jest nas więcej To ja dziękuję

[Adela]

Witaj,
Piękny wiersz!
Wers

obrus w kwiaty pachnący ciepłą zupą

- od razu przeniósł mnie do rodzinnego domu.

prześcieradło ze śladami zmarszczek

- subtelnie, ale jakże wyraziście:)

zabiorę obowiązki
wykonywane codziennie jak pacierz

- może lepiej by brzmiało
zabiorę obowiązki
codzienne jak pacierz
Pozdrawiam, A.

[Alek Osiński]

Cóż, odejdziemy drogą wszystkich ludzi Anastazjo
i na cóż łzy ronić?

[anastazja]

- może lepiej by brzmiało
zabiorę obowiązki
codzienne jak pacierz
Pozdrawiam, A.

Adelo, fenks

Cóż, odejdziemy drogą wszystkich ludzi Anastazjo
i na cóż łzy ronić?

nie o takie odejście chodzi Alku, ale kazdy sobie...dzieks

[ono]

kiedy odejdę
noc nie zamknie ci powiek
oczy szukać będą mojej twarzy
osamotniona cisza odsłoni nagość

ta zwrotka bardzo, bardzo

[anastazja]

Dzięki paniladaco

[coobus]

Uderzasz w smutną nutę. Kilka razy w wierszach stanąłem już przed tą bramą, z podniesioną ręka, by zapukać. Ale tylko w wierszach, bo wiersz ma swoje prawa. Dlatego wierzę, że u Ciebie ten smuteczek jest też stricte poetycki. Posyłam uśmiech, na rozpędzenie chmurek

[Ewa Włodek]

tak peelce dojadł ten On? Inna rzecz - wiele obiecuje, że odejdzie, i na tym poprzestaje...Smutno u Ciebie, i jakże - życiowo...

moc ciepła posyłam...
Ewa