Wiersz jest niesamowity, warto go przeczytać głośno, przypomina Tuwimowską ekspresję zestrojów. Przekaz ciężki, oniryczny - a przecież obrazujący rzeczywistość.Stepanian pisze:opuchnięte i pełne dumą z siebie i ciąż.
A w powyższym cytacie chyba mały błąd, mogą być brzuchy opuchnięte dumą, ale "pełne" narzucają dopełniacz (pełne dumy).
Ale może nie mam racji?
----------------------------------
Pozdrawiam.
