Płomień

[Gipsy]

szumią knieje bo wiatr się znarowił
druh song basem wyciąga jak może
a mnie myśl się pałęta po głowie
by móc przy nim zapłonąć w śpiworze

ciało pała jak kwiat dzięcieliny
(nie panieńskim rumieńcem, lecz żądzą)
snuję plan przy menażce botwiny
ach! niech da się rozniecić druh-bonzo!

do rozdmuchu sposobię już płuca
iskrzę oczy w miłosnym zapale
biorę rozpęd i pierwszy bieg wrzucam
myśląc - skarbie - już ja cię odpalę!

rozżarzona jak węgiel pod rusztem
poję druha domową wiśniówką
dorwę! znak mu wypalę! nie puszczę!
będę jego krzesiwkiem - on hubką!

jak już zatli się tak jak ten loncik
miłość ogniem zapłonie na liczku
to "Świerszczyki" "Playboye" precz w kącik
bo świntuszyć się da przy "Płomyczku"

RC 8.06.14

[Leon Gutner]

Leo z uśmiechem.
Ciekawy pomysł - solidnie zrealizowany

Z uszanowaniem L.G.

[Liliana]

świntuszyć się da przy "Płomyczku"

namiętnie czytałam, będąc w odpowiednim wieku, szkoda, że zawieszono jego wydawanie,

świetny wierszyk, Gipsy

[Gipsy]

Leo - ciesze sie, ze Cie usmiechnelam ))
Pozdrowionka ))

Dodano -- 30 cze 2014, 16:28 --

Liliana - dzieki za czytanie i komentarz ))
Serdecznosci ))

[misza]

Świetny wierszyk, Gipsy
Przypomniały się czasy biwakowo - namiotowe
z porannym chłodem, zupą "ogonową" gotowaną na kocherze,
mrówkami w śpiworze oraz innymi urokami życia pod, niekiedy
przewiewnym, dachem