Zielsko

[misza]

Wyrastało z kamienia. W ciemnościach szczeliny
chłodnej skały znalazło wilgotne łożysko
skąpej matki. Niechciane, lecz zostało blisko,
przytulone pędami, żeby wciąż być przy nim.

Niepotrzebne nikomu, niczemu nie służy;
odrzucone przez ziemię, obce nawet skale.
Niesie liście do góry, krzewiąc się wytrwale
i kierując ku słońcu w upartej podróży.

Żyje wszystkim na przekór, gdy kwiaty w nizinach
dawno temu pomarły, zżarte przez robaki.
Wierzy, że jest Opatrzność, że przecież plan jakiś
musi istnieć, gdy ono przy życiu się trzyma.

Poszarzałe od suszy, stwardniało jak drewno.
Targane przez wichury, ciągle ma nadzieję,
że kiedyś ktoś mu powie, dlaczego istnieje,
bo w końcu taka chwila musi przyjść. Na pewno.

[Henryk VIII]

Wiersz super. Dopracowany do szczegółu. Ponury - jak lubię.
Piszesz: " Żyje wszystkim na przekór, gdy kwiaty w nizinach
dawno temu pomarły, zżarte przez robaki." To jest to!

[coobus]

Zielsko jest rośliną, nomen omen zieloną. Tylko ludzka nietolerancja spycha je poza margines przyrody. Nauczyliśmy się tworzyć swój własny, wyreżyserowany świat. Może dlatego dzika przyroda ma tylu obrońców i zwolenników, że nie każdy się z tym godzi. Bo roślinom staramy się nadać taką samą wartość jak na przykład wierszom - z dominującą wartością umowną.
Ale z drugiej strony... mamy prawo wyboru i oceny. I tak to czynimy.
, za kolejny dobry wiersz, Misza.

[skaranie boskie]

No i się zrobiło filozoficznie.
Wiersz dopracowany, ma swoją treść i przesłanie, co już b byli łaskawi zauważyć Coobus i Henryk.
Jedno, co mnie zastanawia to...
Co by o tym zielsku powiedział Jewgienij...
Wiem, szufladkuję, przepraszam.

[Leon Gutner]

Jeszcze raz zatopiłem się z przyjemnością w ten klimat .
I kiedy czytam po raz drugi - mimo iż z nosem przy monitorze - czuję zapach zielska .
Wyraźnie .

Z uszanowaniem L.G.

[misza]

Pięknie napisaliście: Henryk VIII, Coobus, Skaranie Boskie, Leon...
Wielce zacne i wytrawne Towarzystwo.
Nic nie dodam, bo widzę, że każdy coś już znalazł dla siebie.
I to mnie cieszy najbardziej

P.S. Co by na to Jewgienij? Nie wiem. Zapytam.
Siedzi teraz obok na ławeczce przed kołobrzeską katedrą
i obaj korzystamy z darmowego WIFI

[Ewa Włodek]

ano, Miszko, wszystko, co zostało powołane do życia, zostało powołane w jakimś celu. I zielsko, i człowiek - z pozoru niepotrzebny, a nieraz - jak znalazł dla innego człowieka...
W moim guście, Miszko, ten wiersz...

i uśmiechy do Ciebie...
Ewa

[misza]

Masz rację, Ewo. Dziękuję
Pozdrowienia sprzed ratusza w Kołobrzegu.

P.S. Wifi też za "friko"

[eka]

Wszystko ma sens.
Podziwiam upór, determinację w skrajnie nieprzychylnych życiu warunkach, bo to budzi nadzieję.

A wiersz? Napisany ręką mistrza, gdzie ani na moment forma nie wybija się ponad przekaz, idealnie synchronizowane.

[misza]

Eko

Nie będziemy tutaj "mistrzować".
Wolę sobie "pomiszować".
Z pozdrowieniami