Uciekają szczury z okrętu

[niepozorny]

I bezczelnie kłamią w żywe oczy,
że to wszystko dla szczytnego celu.
Wielki zaszczyt bractwo zauroczył,
wciąż przybywa medialnych klakierów.

A poetom coś rozum odbiera,
znikąd na to nie widać ratunku.
Bredzą o swej psychiki aferach
i do życia nie widzą warunków.

Skąd ta pewność, nic szczurom nie grozi.
Naród przecież win nie zapomina.
A w kolejce jest nowy pasożyt,
bo ten rodzaj niestety nie wymarł.

Jest na szczęście światełko w tunelu,
wśrod rodaków nie brak optymiizmu.
Ktoś próbuje zafundować czeluść?
Świat się kręci, mimo kataklizmów.

[Leon Gutner]

Z ciekawością choć to poza Leonową poetyką .

Z uszanowaniem L.G.

[niepozorny]

Leonie, dziękuję za odwiedziny. Może odpowiem słowami Elżbiety Zechenter:
"Nie szkoda róż, gdy płonie las
Bo zwiędły już i w nas
Gorycz tych dni
Minie, zaufaj mi..."

Pozdrawiam.

[januszek]

WART ZAPAMIĘTANIA
OT CHOĆBY DLATEGO BY SPRAWDZIĆ CZY PRZYPADKIEM NIE JEST PROROCZYM.

[niepozorny]

januszek - dziękuję za poczytanie.