dedykuję Miszy

[nienażarty]

zamiast komentarza

Za rączkę ujęła i już nic nie boli.
Nóżki same idą. Czy niosą do domu?
Można podskakiwać i biegać do woli,
a ręce są wolne - nie mają wenflonu.

Aparaty z buzi w nicość odpłynęły.
Ze świetlistej łąki bije piękny zapach
a babcia i dziadek są skąpani w bieli,
przytulają czule i nie muszą sapać.

Cudowne uczucie szloch daleki burzy.
Skuleni rodzice przy łóżeczku siedzą.
Aż tutaj dociera; ból, tragedia ludzi,
lecz gdy im opowiesz: bez szans - nie uwierzą.

[Leon Gutner]

Słuszna dedykacja w dobrym wykonaniu .

Z uszanowaniem L.G.

[nienażarty]

Słuszna dedykacja w dobrym wykonaniu .

Z uszanowaniem L.G.

dzięki Leo

[Stepanian]

O "wenflon" być może chodziło w pierwszej strofie?

[nienażarty]

w szpitalu w mowie potocznej słychać dwie wersje, ale słownik podaje jednoznacznie i już poprawiam
dzięki

[misza]

Jeśli to ja zostałem wywołany, tylko potwierdzam,
że forma jest dobra, a całość zgrabna.
Z pozdrowieniami

[nienażarty]

Twój tekst mnie zainspirował i postanowiłem opisać
dzięki za wizytę
pozdrawiam