Szuru buru

[Gajka]

za horyzontem
skryło się słońce
światło przygasa nieśmiało mrok
idę powoli
klonową ścieżką
za krokiem krok

chwytam subtelnie
letnie wspomnienia
one sfrunęły niby motyle
złotym kolorem
wprost w moje dłonie
ileż ich ile

wzrokiem kołyszę
wysokie drzewa
liście spadając ścielą dywany
a pod stopami
miękkie posłanie
szur szur szuramy

chwile szeleszczą
spękane słońcem
deszcz szemrze cicho zmywając ból
płynę wśród myśli
brodząc butami
buru buru bur

[em_]

Bardzo ładny wiersz,
przeczytałam z przyjemnością.
Pozdrawiam

[Alek Osiński]

[quote="Gajka"]chwile szeleszczą
spękane słońcem
deszcz szemrze cicho zmywając ból
płynę wśród myśli
brodząc butami
buru buru bur[quote]

może zamiast "ból" - sól - byłoby mniej doslownie,
chociaż wiersz ładny, w spacerowej odsłonie...

[Leon Gutner]

Bardzo ładnie złożony płynący i szeleszczący wiersz .

Z przyjemnością L.G.