Mathiola Bicornis

[tea]

Maj.
Wszystkie dziewczyny
noszą pończochy zielone.
wonią bzu upila się ciemność.
Noc łagodna jak młody jelonek.
I w tej ciszy liliowo-srebrnej
pod moim oknem
pokornie
stoi w niebieskiej sukience
zamyślona Mathiola Bicornis.
Więc otwieram okno i pytam
czy chce czegoś.
Może pieniędzy?
A ona mówi
że czeka
w moim ogrodzie na księżyc.
Zielonymi nutami wypełnia
słowik ciszę
w konwalii kielichach.
Noc, Mathiola, żonkile i pełnia.
Kot w paprociach na mysz srebrną czyha.

[Leon Gutner]

Brawo .
Za nastrój treść formę temat i klimat.
Wszystkim tym prosto w Leona .

Nieźle oberwałem .

Z przyjemnością L.G.

[tea]

Dziękuję Leonie. Majowe wieczory sprzyjają podobnym nastrojom . Mam nadzieję, że zgadłeś kim jest Mathiola

[coobus]

Ten Twój maj, Teo, toczka w toczkę jak maj Gałczyńskiego. Zaczarowana noc, zaczarowana maciejka. A nazywa się tak dostojnie, że godna Elit. Jest w tym klimat. Ja biję brawo

[Ewa Włodek]

Super, Kasiu!!!
Szczególnie - to:

Kot w paprociach na mysz srebrną czyha.

i niech ja złapie, choć na chwilkę, zanim mu zgaśnie w łapkach, jak księżycowy promień...
No, i foremka - jak ta lala!

z uśmiechami
Ewa

[tea]

Bo tu plącze się duch Gałczyńskiego. Takie nastroje, kolory takie
Fajnie, że się podoba:)
Na wiosnę robię się liryczna. Jak moja kotka.

[Gloinnen]

Ale czy nie za wcześnie na Matthiolę? Moja jeszcze ma zaledwie pół centymetra. Takie malutkie kiełki w skrzynce, z dwoma listkami każdy. Zakwitnie pewnie pod koniec czerwca dopiero.

[Qń Który Pisze]

Ha, gdybym nie zaguglował, to bym wcale nie wiedział, że to maciejka. Cóż za hrabiowskie pochodzenie. Wierszyk wyszedł natenczas.
Ależ ten czas leci... ostatnio, jak byłem u Ciebie, Kasiu, to się koty marcowaly, a teraz łapią myszy... Kordylewskiego
Czas nie jest żywiołem. Co innego dusza poetki
Pozdrowienia z Belonowej Krainy