MAŁY KSIĄŻĘ

[Podróżniczka]

dziś chodziłam zamyślona
rymy w głowie "natłok" miały

nagle głośny głos skowrona
przerwał monolog nie-biały

jego śpiew był pełen wiosny
pewnie czytał z nut natury

w głosie flet fujarkę skrzypce
rozpoznał(by) muzyk który

a ja lekką się poczułam
z rozkoszą oczy przymknęłam

usłyszałam szum strumyka
i plusk wody...

kurtkę zdjęłam

cieplej jakoś się zrobiło
zapachem kwiatów powiało

uśmiech na twarzy poczułam
delikatny potem śmiało

sama już się uśmiechałam
estetycznie upojona

jaki świat jest piękny myślę...
a to wszystko przez skowrona

[skaranie boskie]

Musi duży ten skowron.
Wiersz z kategorii rymowanek, byłby dobrze widziany w poezji dziecięcej.
Tam rymy gramatyczne stanowią podstawę, jako łatwo przyswajalne, pozwalające wczytać się w rytm i zapamiętać treść. Na pewno nawiązujesz do tradycyjnych form rymowanych, jednak muszę powiedzieć, że w nietradycyjnym stylu.

[Leon Gutner]

Małpa wyczerpała temat - na temat wiersza

Z uszanowaniem L.G.

[Podróżniczka]

Skaranie, muszę Ciebie rozczarować, ponieważ ten skowron był zwykłym skowronkiem. Natomiast co do przeniesienia tego wiersza do poezji dziecięcej-dlaczego nie, zgadzam się. Jeżeli ekspert tak uważa, to jak najbardziej

[EdwardSkwarcan]

Wiersze powstają pod wpływem chwili i naturalne, proste też jest piękne
Pozdrawiam