"Szare Anioły"

[elvenoor]

Czasy nieostrożne, słowa zakłamane,
Świat się kołem toczy zgodnie z Bożym planem
Rozpacz i wesele, Szczęście i niedosyt,
Szarpią wściekle struny złe i dobre Losy
Grają własnym rytmem, tańczyć ludziom trzeba
Boskiej interwencji wypatrywać z Nieba
Ślepi są ci ludzie: wzrokiem garną wszystko
I nie widzą tylko tego, co jest blisko
Nigdy nas nie znajdą, nigdy nie dostrzegą
Jakie tajne moce bronią ich od złego

Szatan o nas nie wie, lecz nie Bóg nas wysłał
Siły nam dostatek, a intencja czysta
Służąc samym sobie bronić mamy ludzi,
Wspierać w ciężkiej doli, serca młode budzić
Pod płaszczykiem skóry, kamuflażem włosów,
W ludzki krzyk się wsłuchać, szukać szeptu głosów
Tropić płacz i smutek, wejść do słabej duszy
Smutki precz odegnać, myśli złe wykruszyć
Bronić, póki trzeba, odejść wraz z ciemnością
Gdy uśmiechy wdzięcznie znów na licu goszczą

Żadnych podziękowań, nagród nigdy nie ma,
Służba i samotność - to jest nasza cena
Światło zawsze z Mrokiem płynie w żyłach równo
Mamy wytrwać w cieniu, nawet gdy jest trudno
Nic nam do was, ludzi! Musim się ukrywać!
Zjawiać w ciemną porę, cicho odlatywać
Cicho się oddalić, gdy już miejsca nie ma
Tak być zawsze miało, nic się w tym nie zmienia
Być pociechą słabszym, rękę zawsze podać
Lecz gdy słońce wróci, czas się znowu schować