***

[jabberwocky]

Przechadzam się po parku pomiędzy drzewami,
suche liście spod stóp mych lekko umykają
unosząc się do góry lekko opadają
ukladając na ścieżce jakby warkoczami.

Przez park idę samotnie bo nie ma tu ciebie
choć na ścieżce zostało twoich stóp odbicie.
Ślady te jak ty cała droższe mi nad życie
które to natura dała mi od siebie.

Chcę raz jeszcze po parku przejść z tobą za rękę
by odnowić te ślady które tutaj leżą
i zakończyć czekania nieznośną udrękę.

Tylko wtedy do parku powtórnie wejść mogę
gdy czas się wypełni, zegar go odmierzy
by wraz z tobą się udać w tę najdalszą drogę.

[Leon Gutner]

I nie przesadzę chyba jeśli napiszę że to forma w której czujesz się najlepiej Jabb
A ja czuję się w tej formie najlepiej w roli czytelnika twoich linijek

Z uszanowaniem L.G.