Dürer

[jabberwocky]

Wiatrem porwane czarne chmury
szarżują hen po nieboskłonie
i widzę, jakby tam u góry
ławą pędziły dzikie konie.

Tak oszalałe prą przed siebie
jak szarża ciężkiej kawalerii,
pędzą nade mną tak po niebie,
a na nich czterej jeźdzcy gniewni.

Czarne ich zbroje bez połysku
nie rdzą pokryte ale kurzem,
a wokół głów ich feeria błysków,
a tuż za nimi ciągną burze.

I tak w galopie rozpędzeni,
tętent ich koni wali grzmotem,
gnają przed siebie jak szaleni
położyć wrogów swych pokotem.

Już nad głowami nam przebiegli
bo to nie do nas gnali w pędzie
zatem swój najazd tu odwlekli
ale na pewno kiedyś będzie.

Wtedy przybędą w nocnej burzy,
w blasku błyskawic się pojawią
i niebo znowu się zachmurzy
nim oni krzyki nasze zdławią.

Nadejdzie zatem noc ostatnia,
a gdy świt wstanie już po burzy
ziemia nie będzie po nas stratna
bo nasza śmierć się jej przysłuży.

[Leon Gutner]

Masz dwa razy " burzy" powtórzone w rymach.
Naprawdę piszesz to co ci przychodzi ad hoc do głowy ???

Z uszanowaniem L.G.

[jabberwocky]

niestety tak, Leonie...

[Leon Gutner]

To chociażby za to gratulacje bo to istotna " szlachetność neuronów "
Leo choćby spuchł to nic podobnego ad hoc nie wymyśli .

Z ukłonami L.G.

[lczerwosz]

jeźdźcy Apokalipsy?

[pallas]

Wiersz mi się podoba.
Tytuł nawiązuje do malarza niemieckiego Albrechta Durera.
Tak wiele obrazów namalował.
Obraz który prezentujesz w wierszu to czterej jeźdźcy
potężni, wielcy mający zmienić świat.
Kurz oznacza jakby o nich zapomniano,
odłożono ich do szuflady.
Teraz są nie potrzebni...
Lecz kiedy przyjdą po nas.
Wtedy będą lśniły ich zbroje czarne, będziemy się bać, prosić może o litość.
Jeźdźcy mają misje, którą spełnią, bo nie są niezdecydowani jak my.
Ziemia bez nas miał, by lepiej. Przecież większość z nas ją niszczy i nie szanuje.
Przestrzegają nas przed tym aby nie musieli wyjść z obrazu Durera.