Za te dni

[Julka]

Za te dni

Jesteś aniołem stróżem, kiedyś mnie opuścił.
Powrócił na mą drogę, pod twoją postacią.
A kiedy go nie było, dotknęłam czeluści,
ale skąd miałbyś wiedzieć, co te słowa znaczą.

Widzisz mnie w wyobraźni, miłą, czułą, jasną.
Pod stopy rzucasz kwiaty na srebrnym ekranie.
Zapewniasz, że uczucia nigdy nie zagasną.
Nie wiem czym zasłużyłam w twoim sercu na nie.

Wertuje w księdze uczuć, szukam odpowiedzi.
Najmniejszym czynem zranić, nie mam cię zamiaru.
Może jakiś okruszek zagubiony siedzi.
Dałabym ci go z chęcią, za spojrzenie z wiarą.

Za te dni upiększone wyrazem otuchy,
która i w dzień pochmurny przynosi mi słońce.
Powiem ci, kiedy znajdę miłości okruchy,
jeśli się nie rozpłyniesz, jak dni mijające.

[perfidny krasnal]

krasnal się rozczulił i wyciera rękawem zaskakującą łzę. ech te ludzkie tęsknoty, samotności, czułości, krasnal się tyle napatrzył i wciąż nie rozumie ludzi, my krasnale nie potrafimy tak odczuwać, no ale mamy za to inne walory. krasnal dziękuje za te piękny przykład ludzkiego odczuwania.



p. krasnal

[Julka]

Przemiły krasnalu, bardzo dziękuję za dobre słowo o wierszu.
Krasnale mają małe uczucia z racji małego wzrostu