Bal na cmentarzu

[Toyer]

Raz jedyny w całym roku
Gdy ciepły blask zniczy
Rozświetla to co w mroku
Każda dusza na zabawę liczy

Panowie i panie ze stron dalekich
O balowy strój się nie martwią
Ciała ich umarły na wieki
Duchy niewidzialnie się bawią

Bezgłośnie przy braku muzyki
Rytm w tańcu i tak czują
Po co im głośników ryki
Na cmentarzu balują

Mija godzina duchów po balu
Wszyscy w zaświaty wracają
Nie pozostawią po sobie bałaganu
Na kolejną imprezę czekają

[tabakiera]

Pomysł ciekawy, ale gorsze wykonanie.
Słabo tu z rytmem. Nieładne rymy czasownikowe. Brak interpunkcji, a każdą strofę zaczynasz z wielkiej litery.
Myślę, że długa droga przed Tobą, Autorze,
pozdrawiam.

[Marcin Sztelak]

Oj rymy, rytm itd. Nie jest dobrze - raczej żle..

Pozdrawiam.

[ono]

czy aby napewno w białych?

[Patka]

Tak, zdecydowanie nie ten dział. Przenoszę do Rymowanych.

[karolek]

Oryginalnie to ująłeś. Umarli też chcą się pobawić, choć mówi się, że po śmierci się tylko odpoczywa.

[Leon Gutner]

Taak jakiej filozofii na umarłych tu nie dosztukować to wiersz słabiutki jest.
Sprawia dziwne wrażenie niedopracowanego żeby nie powiedzieć niechlujnie zapisanego .

Z uszanowaniem L.G.