kołysanka

[alchemik]

Jej!
Jak prosto wydawałoby się można napisać wiekopomny wiersz.

Ewa, to nie ironia, to cała prawda.

Ten wiersz siedzi mi za skórą.

A ja, mam nadzieję, już nauczyłem się czytać poezję.
Tylko że w tym przypadku nie trzeba czytać, tylko się poddać.

Jurek

[eka]

wiekopomny wiersz.

Faktycznie, lepiej się poddaj.

[lczerwosz]

słyszę piękną poezję
umęczony dniem nieźle
chcę potem zasnąć z nią

[ELKA]

słyszę piękną poezję
umęczony dniem nieźle

to tak, jak ja Leszku...

[skaranie boskie]

Nie pamiętam czy i jak go dostrzegłem w piosenkach.
Teraz jednak zapamiętam, bo warto.

[eka]

Leszku, Elko, Skaranie - bardzo dziękuję.

[Mchuszmer]

Szymonie, Coby wielkie dzięki za komentarz.


Szmerze, ach te wspominki. Pewna osóbka kazała mi poprawić lżą na liżą, kategorycznie stwierdziwszy, że takiego słowa nie ma, zatem literówka.
Dzięki za rozbiorek, prawie, prawie...
Okey, bdb +
Szczególnie za wyłapaną zmianę rytmu, pierwsza zwrotka aż do lżą jest klasyczną kołysanką, miękki tekst i łagodna melodia. A potem lup! (idioci). Czyli ci lękający się wyznań, np. poeci. Delikatna przygana.
Szemrz szczerze z wywrzeszczeniem i jak najdłużej.... mchu.

Dziękuję, psze pani :-D

Ależ wybrałaś sobie wspomnienie, Ewa...
Chociaż, ja też to kojarzę; zdaje się, że chodzi o Mrs Arshenick (czy kogoś podobnie trującego, w dość wyniosłym stylu). Doobre, zwłaszcza, że wcześniej cudowna zamiana na "liżą" dokonała się w jakiejś parodii tego wiersza, chyba polliterowej
No, dobra, może lepiej nie będę skręcał w te krzaki, hehe...

Poeci, no tak, to niezłe skojarzenie (a mogą być też osobami, które są niezdolne do czynu lub wykrzyczenia swoich racji i odważnego wsparcia krzywdzonych).
Hm, cały ten wiersz może być o sztuce, w sumie.

Tak, specyficzny gatunek Boją się wyznań, chociaż to się uzewnętrznia w paradoksie,
piszą często szyfrem, zasłaniając podmiotem i wieloznacznością, czyli wychodzą i zatrzymują się w pół drogi, może to po to, by znalazł się ktoś, kto potrafi odczytać tekst, głównie emocje. Takie listy w butelce rzucane na rozwrzeszczane fale

Szmer, szmer.
Heh. Spaceruj brzegiem wielkiej wody i zostawiaj jak najwięcej śladów

[eka]

Żałuję, że nie zachowałam parodii Sylwka i Vegi

Dzięki za życzenie, sporo piasku na Ósmym, swojego śladu nie zostawisz? Fajnie by było.
Uściski.

[Mchuszmer]

A, ta, wiem Na pewno odcisnę kilka

[eka]

Na pewno odcisnę kilka

Ja wiem, że recenzje to ważny ślad, ale Twoje wiersze również.