spóźniony sen

[EdwardSkwarcan]

szczęście bywa ulotne nie można go objąć
niewinność to bariera wsparta nieśmiałością
więc trudno nieuchwytne zdobyć żeby posiąść
choć miłość młodociana przesłania widnokrąg

nie potrafiłem zgłębić tajemnicy oczu
subtelnie niedostępnych dla wahań młodości
marzenia wybiegały by w twej piersi gościć
lecz niedojrzałe czyny stały na rozdrożu

słałem ci wiele spojrzeń wspartych uczuć blaskiem
dopieszczałem tęsknotą w łzach nocnych przemyśleń
w snach na mokrej poduszce byłaś wszystkim dla mnie

zawiodłem własne życie nie spełniając życzeń
gorączkę serca pragnień trawiąc nieporadnie
dzisiaj mam twój telefon a mogło być tyle

[ELKA]

Chciałabym być tak dopieszczana, ''tęsknotą w łzach nocnych przemyśleń'' i być wszystkim ''w snach na mokrej poduszce''.

Och Ed, jakie to romantyczne... nieszczęśliwa miłość, ale tylko dlatego nieszczęśliwa, że zabrakło odwagi, gdyby wystarczyło nie byłoby takiego
pięknego wiersza... Jestem egoistką, kiedy czytam taką poezję i myślę jedynie o swoich doznaniach.

Na śniadanie, taka uczta - dziękuję Ed.

Pozdrawiam.elka.

[em_]

Ładne wersy.
Przeczytałam z przyjemnością.

[Podróżniczka]

Rzeczywiście ładne wersy.

[Liliana]

zawiodłem własne życie nie spełniając życzeń
gorączkę serca pragnień trawiąc nieporadnie
dzisiaj mam twój telefon a mogło być tyle

Ed,
dzięki temu, że niespełnione, to pozostalo pięknym wspomnieniem. Kto wie, jakby było, gdyby się spełniło.

[Leon Gutner]

Mogło być tyle - o wiele cenniejsze niż smartfon .
Telefon wymienisz - czasu nie cofniesz .
Edowo w lubianej przez Leona formie .
Świetnie było wpaść i poczytać .

Z uszanowaniem L.G.

[coobus]

Ładny ten sonet, biorę go w całości. Za klimat i liryczny ładunek poezji. Brawo, Edwardzie