*** (Kiedy w naszym ogrodzie na wiosnę…)

[Liliana]

Kiedy w naszym ogrodzie na wiosnę
wyjrzy z ziemi pierwszy pierwiosnek
i ku słońcu skieruje spojrzenie,
list napiszę do ciebie.
Czy odpowiesz mi? Nie wiem.
Będę czekać do późnej jesieni.

Gdy się jesień rozpłacze na dobre
i przestanie wabić kolorem,
a z drzew spadną ostatnie już liście,
wtedy czekać przestanę.
Nie chcesz? Trudno, kochanie.
Wzniosę toast za czas wspólnych wyśnień.

Białą zimę z radością powitam,
będę grzać się w cieple kominka,
razem z kotem, co o mnie się troszczy.
Mróz nam szyby ozdobi,
zblednie pamięć o tobie.
Wkrótce wiosna i wyjrzą pierwiosnki.

[bronmus45]

...ciepłe, miłe, głębokie

[EdwardSkwarcan]

Nadzieje i oczekiwania
Pięknie.

[Leon Gutner]

Miłe i ciepłe - pełne nadziei i oczekiwania .
Wszystko się zgadza może za wyjątkiem - głębokie ?
Raczej pospolita konstrukcja.
Ale spodobała mi się rozpłakana jesień

Z ciekawością L.G.

[Liliana]

...ciepłe, miłe, głębokie

Dziękuję, bronmus45.
Pozdrawiam

Dodano -- 06 lut 2016, 17:11 --

Nadzieje i oczekiwania
Pięknie.

Zawsze jakaś nadzieja podtrzymuje człowieka na duchu, Ed.
Serdecznie

Dodano -- 06 lut 2016, 17:13 --

Raczej pospolita konstrukcja.

Nie wszystko się udaje, Leo, ale miło, że przeczytałeś i znalazłeś coś godnego uwagi w postaci rozpłakanej jesieni.
Serdecznie

[kamyczek]

U mnie w ogrodzie już kwitną pierwsze pierwiosnki.
Piękny wiersz, brawo, Lilu.
Pozdrawiam.

[Liliana]

U mnie w ogrodzie już kwitną pierwsze pierwiosnki.

Aż Ci zazdroszczę, kamyczku. U nas pojawiają się pierwsze bazie.

Dziękuję Ci za dobre słowo i pozdrawiam serdecznie. Liliana