Morfeusz i Eros

[coobus]

Pod zgaszonym wielkim niebem okruch światła się uchował
nieprzydatny już spojrzeniom, które właśnie zmieniam w dotyk.
Przysiadają na pościeli nasycone magią słowa,
przy zamkniętych okiennicach w środku nocy.

Bo to światło ledwie smugą, rozświetleniem piersi białej,
a te słowa uskrzydleniem i skraplaniem soków, które
snom pozwolą się rozwinąć, nim okrzepną życiem całym,
wykuwanym krok po kroku w ciągłym bólu.

A ten ból niebólem jakby, sercem ptaka w czułych dłoniach,
które spokój chcą przywrócić oswajaniem mglistych przeczuć,
cierpliwością wygaszając chaotyczne trzepotanie,
z jakim płoche ptasie serce chce odlecieć.

A ta ciemność płytką wodą, nadchodzącą każdej nocy,
doczekaniem ciepłej fali, co osacza i odchodzi,
zostawiając ślad po sobie, pełen wspomnień i wilgoci,
przechowanych przez kolejnych kilka godzin.

[Leon Gutner]

Nasycone liryką i magią słowa .
Podane tak jak uwielbiam .
Danie zamówione przez Leona w ciemno .

Z największą przyjemnością L.G.

[Nicol]

Płynie i.... daje się ponieść

[coobus]

Leo, nicol - Dziękuję, bracie i siostro spod jednej anatemy (liryki)

[skaranie boskie]

Tak sprytnie skróciłeś ostatnie wersy w zwrotkach, że można się, niczym na strofę saficką, nabrać.
Jednak to chyba nie to, więc zostawiam formę, wczytując się w treść.
I co mi ona opowiada?
Erotyzm w najczystszej postaci. Erotyzm, dużym E pisany. A może, po prostu, sztuka erotyzmu?
Tego nie wiem, lecz wiem, że wiersz jest. I to całkiem dobry wiersz. Tradycyjny, rymowany i rogaty, jak dusza poety.

[coobus]

Wiersz był pisany na konkurs Afrodyta i Eros, na Portalu Literackim Fabrica Librorum, więc dopasowałem treść do oczekiwań, tak jak umiałem. Wycisnąłem tym erotykiem drugie miejsce. A przy okazji w bogatej kolekcji moich erotyków przybyły kolejne kwiatki.
Dzięki Robercie za docenienie, bo że czujesz ten klimat, w to nie wątpię