wdzięczność?

[bartosia]

dziękuję ci za ten promień
ktόry nazywasz nadzieją
powieką przez czas pociętą
zatrzymam go i osłonię

bo tyle smutku jest we mnie
radości mowę odjęło
pytam się siebie dlaczego
choć dawno już znam odpowiedź


te moje szczęścia maleńkie
w dorosłą weszły sukienkę


Wersja poprawiona.


dziękuję ci za ten promień
ktόry nazywasz nadzieją
czasem w powiekach pociętym
zatrzymam go i osłonię

bo tyle smutku jest we mnie
radości odjęło mowę
pytam uparcie dlaczego
choć dawno już znam odpowiedź

te moje szczęścia maleńkie
w dorosłą weszły sukienkę

[Leon Gutner]

te moje szczęścia maleńkie
w dorosłą weszły sukienkę

Króciutko i niedoskonale a jednak - poruszyło Leonem jakoś tak klimatycznie .
A zacytowanego sam bym się nie powstydził .
Będę cię chętnie odwiedzał Bartosiu.

Z uszanowaniem L.G.

[bartosia]

Dziękuję Ci Leonie

[e_14scie]

powieką przez czas pociętą

nie bardzo widzę, pocięta powiekę Bartosiu

bo tyle smutku jest we mnie
radości mowę odjęło

tu trochę niezręcznie, przydałaby się jakaś spójność dwóch wersów, bo tak są oderwane i pierwszy, nie kontynuuje myśli w drugim.

te moje szczęścia maleńkie
w dorosłą weszły sukienkę

a pointa, urocza

ogólnie przyjemny wierszyk

[bartosia]

Dziękuję e_14scie

powieką przez czas pociętą

nie bardzo widzę, pocięta powiekę Bartosiu

bo tyle smutku jest we mnie
radości mowę odjęło

tu trochę niezręcznie, przydałaby się jakaś spójność dwóch wersów, bo tak są oderwane i pierwszy, nie kontynuuje myśli w drugim.

te moje szczęścia maleńkie
w dorosłą weszły sukienkę

a pointa, urocza

ogólnie przyjemny wierszyk

1. Nie rozumiem. Czy chodzi o moją autentyczną powiekę, czy o środek wyrazu lepiej określający wiek ?


2. Czy wystarczyłoby oddzielić myślnikiem lub nawiasem i ewentualnie zmienić "odjęło" na "odjęto"

bo tyle smutku jest we mnie
(radości mowę odjęto)

3. cieszy mnie, że pointa się podoba. Dziękuję

[Miladora]

Całkiem niezły wiersz, Bartosiu.
Chociaż widziałabym jeszcze pewne dopracowania.

W pierwszej zwrotce masz rymy "promień/osłonię" - a więc rymuje się pierwszy i ostatni wers.
W drugiej zwrotce w zasadzie nie widzę rymów.
- bo tyle smutku jest we mnie
radości mowę odjęło
pytam się siebie dlaczego
choć dawno już znam odpowiedź
Można to nieco zmienić i będzie rym. Poza tym dobrze byłoby coś zrobić z "sięsiebie", bo źle brzmi.
Może:
- bo tyle smutku jest we mnie
radości odjęło mowę
pytam bez przerwy dlaczego
choć dawno już znam odpowiedź
I w ten sposób masz rym w drugim i czwartym wersie, co może być ciekawym przełamaniem rymu z pierwszej zwrotki.

Pointa spodobała mi się.

A odnośnie - "powieką przez czas pociętą" - ja bym to rozumiała bardziej jako czas pocięty powiekami - ich mruganiem, które jakby dzieliło go na drobne cząstki.
Może więc inne ujęcie?
- czasem w powiekach pociętym
zatrzymam go i osłonię

Dobrego

PS. Przysuń pytajnik w tytule - powinien być bez spacji przed słowem.

[bartosia]

Miladora - dziękuję serdecznie.

Po dokonaniu zmian zgodnie z Waszymi uwagami zamieszczę drugą wersję wiersza.