koronarografia

[P.A.R.]

koronarografia







jakby mnie wciągał świat równoległy
coś obok chodzi niczym dotyka
kożuch po szyję a później negliż
który tak trudno bez słów powitać

więc krok do przodu kilka do tyłu
świat nie ucieka przy boku stoi
i oczka puszcza niewierny filut
jak uszy z wiadra wolności połyk

na nic pozory gdy mam go w sobie
głowa jak igła szar rozpoznaje
a ja wciąż nie wiem czy jestem godzien
za marne grosze lub złota talent

jakby mnie wciągał świat równoległy
obraz w konturach przetartych chustek
których dziś za nic nie mogę przebić
choć tuż za nimi wertepy uciech



Łódź.09.04.2016.

[Leon Gutner]

Wertepy uciech - coś takiego .
Do spółki z całością - fantastycznie brzmią .

Par w świetnej formie .
Ogromna przyjemność .

Z uszanowaniem L.G.

[tabakiera]

"i oczka puszcza niewierny filut
jak uszy z wiadra wolności połyk" - perełka.

Ładny, rytmiczny wiersz z niebanalnymi dopełniaczówkami.

Wg mojego odczytu o pewnego rodzaju izolacji i ostrożności.
Czy warto dać się wciągnąć w świat równoległy i zrezygnować z kożucha po szyję?
Czy peelowi pasuje negliż?
Mam wrażenie, że nie do końca,
pozdrawiam.

[barteczekm]

Nie będę dzielił się swoją interpretacją, bo według mnie nie chodzi o to aby sugerować innym jak mają widzieć treść. W poezji przede wszystkim chyba, że na lekcjach języka polskiego w gimnazjum o czym wspominał już Gombrowicz w Ferdydurke. Skupię się na tym co jest w tym wierszu bardzo dobre - oczywiście zaczynam od rytmu - be zarzutu. Bogactwo języka - w sam raz, ciągłość i spójność - jak należy.Długość - klasyczna. Ale to co mnie najbardziej zaciekawiło to specyficzne zapętlenie - powrót do początku ("jakby mnie wciągał świat równoległy") i to jest ta fraza, która stanowi istotę tego tekstu co do treści w spojrzeniu również interpretacyjnym.