Numerologia

[misza]

Był późny kwiecień lub wczesny październik
lecz to nieważne, dawno temu wszystkie
barwy pór roku betonowych dzielnic
przestały istnieć.

Zostały domy znaczone cyframi
i obeszczane przez żuli pomniki
nieznanych ludzi, których zimny granit
nie łączy z nikim.

Jaśniej niż za dnia zwykle jest wieczorem
kiedy się stary makijaż rozświetli
i sypnie farbką reklamowych toreb
na miejski śmietnik.

Przed nocą liczysz iskierki latarni,
jaskółcze gniazda balkonów na bloku,
ale nie zaśniesz, bo pod niebem czarnym
został niepokój.

[nienażarty]

I jeszcze inna rzecz wkradła się cichcem,
czyniąc demolkę w umyśle niemałą.
Ze smyczy myśli uwolniła liche
- natrętny chaos.

pozdrawiam

[misza]

Strofa saficka ma swoje uroki
Ale przyjrzałbym się jeszcze trzeciemu wersowi
oraz rytmowi, od pierwszej począwszy.
Z pozdrowieniami

[Leon Gutner]

I zrobiłeś mi piątek trzynastego .
Kocham takie formy, uwielbiam takie nastroje.
Mogą być nawet obsikane

Z przyjemnością L.G.

[Koleś]

Tak "asnykowo" się zrobiło. Bardzo ładne rymy, takie niewymuszone, a przecież, w większości, dokładne.
Zastanawia mnie ten średnik w ostatniej strofie. Po co Ci on? To nie jest znak interpunkcyjny, który pasuje do poezji, raczej poeci starają się go omijać, bo to znak charakterystyczny dla prozy, w poezji nikt go raczej nie używa, bo najczęściej jest niepotrzebny. Tutaj spokojnie można go zastąpić przecinkiem, a jak chciałeś dobrze zaakcentować ten wers, to wystarczyłaby kropka.

Ale całość pięknie brzmi, bez dwóch zdań.
Pozdrawiam.

[misza]

Nie lubię tej daty, Leonie.
Mam swoje powody.
Z pozdrowieniami

Dziękuję, Koleś
Średnik usunąłem, masz rację.
Pozdrawiam

[coobus]

Też się czuję niewolnikiem betonu. Na szczęście w tym okresie mam gdzie uciekać, gdzie się przed nim skryć. I przed Tobą też, Misza, te dni na które czekasz cały rok. Jeszcze trochę. Wędkę już możesz szykować.
Uderzyłeś w słabiznę nie tylko mnie. Ale nie boli. Kufelek za ten wiersz i autora

[misza]

Nie było moim zamiarem nikogo uderzać w słabiznę,
a już na pewnie nie Ciebie. Musisz jednak przyznać,
że piękno jest wszędzie. Choćby takie ponure, betonowe.
Kufelek dotatkowo rozjaśnia mroczne otoczenie