gdzie

[jabberwocky]

Gdzież podział się ten żar uniesień
co gorzał w nas latami?
Dni coraz krótsze, znowu jesień,
żegnamy się z ptakami.
W zimowy sen zapadam wolno,
czy wiosną się obudzę?
Wiem, że nadzieję mieć mi wolno.
Może się tylko łudzę…

[alchemik]

Rozumiem, smoku, że dramatyczna gramatyczność rymów jest celowa.
Tak to potraktuję i wcale mi to nie przeszkadza, a zwłaszcza powtórzenie wyrażeń wolno jako homonimów.
Wręcz przeciwnie. Lubię zabawy słowami.
W swojej wymowie wiersz jest bardzo prosty.
Mówi o czasie w sensie dojrzewania i starzenia się.
Mówi o cykliczności czasu, ale również o obawie, że wiosna może obudzić się bez zasypiającego snem zimowym.
Ale jednak to wiersz o nadziei.

Pozdrawiam
Jurek

[Leon Gutner]

Jeśli nawet to gramatyczność celowa to brzmi nie najlepiej .
Poczekam na inne .

Z uszanowaniem L.G.