Kasztany

[Grafoman]

Pod szerokim kasztanem
leżą dwa owoce,
dwa urodziwe kasztany
brązowe jak noce.

A jeżeli zapytasz,
który kasztan to który
– dwa razem krzykną:
„To ja, szarobury!”.

Pod szerokim kasztanem
leżą razem w świcie
dwa urodziwe kasztany,
jak dwa czarne znicze…

[Gorgiasz]

Bardzo sympatyczny wierszyk.
Lubię kasztany; maja tak piękne i zróżnicowane odcienie brązu.

[Grafoman]

Podzielam obserwację. Nawet jest czarny kolor...

Miłego wieczoru

[tabakiera]

W trzecim wersie drugiej strofy mam problem z rytmem.
Jeśli krzykną, po ich wypowiedzi postawiłabym wykrzyknik. Napisałabym ją kursywą.

Sympatyczny wierszyk, kasztany można rozumieć wielorako.
Złączona para, para złodziejaszków, bliźnięta.

Radość mąci ostatni wers. Nasuwa obraz grobowca.

[Grafoman]

Może to śmierć właśnie, a moze to tylko bajka dla dzieci.

[Leon Gutner]

Mnie ponownie ujął niezbyt długi wiersz swoim wyraźnym klimatem .
To już kolejny więc myślę sobie że twój nick to tak z przekory

Z uszanowaniem L.G.