Rycerz żegna altankowe panny (7)

[Liliana]

powabne panny szanowne damy
szczerze to mówię - żal mi altany
waszych uśmiechów i szczodrych objęć
lecz wiecie same że obowiązek
to dla rycerza rzecz jest najświętsza

a że spokoju nie ma na kresach
zatem już dzisiaj wyruszam w drogę
kiedy powrócę – zdradzić nie mogę
lecz w mej pamięci wdzięcznej zachowam
dziewiczych liczek szlachetny obraz

nadzieję żywię że znów w altanie
kiedyś się zjawić będzie mi dane

[Hardy]

Ciąg dalszy równie dobry
Mam pytanie - jaki jest powód, że przeszłaś z 13 na 10 zgłosek w wersie?
PS. Nie napiszę, z czym mi się zrymowało "w altanie" i jak brzmiałby wtedy ostatni wers

[Leon Gutner]

To może własnie rola zjawiania się w altanie kiedyś to rola dla Leona ?
Przyjemna kontynuacja .
Poza tym lubię altany.

Z uszanowaniem L.G.

[Liliana]

Mam pytanie - jaki jest powód, że przeszłaś z 13 na 10 zgłosek w wersie?

Te części Altanki powstawały w różnych okresach i były w dialogu z innymi osobami (na jednym z forów literackich), więc i metrum się zmieniało. Część swoich postów postanowiłam ułożyć w jakąś całość
i przedstawić na Ósmym piętrze. Ponieważ w Altance występują różne osoby (panny, rycerz itd.), więc chyba nie jest przeszkodą, że mówią różną miarą rytmiczną.
Tę 7. część dopisywałam na bieżąco, żeby zachować jakiś ciąg.
Ciekawa jestem, z czym Ci się zrymowało "w altanie", może zdradzisz (jak nie tu, to na PW).
Pozdrawiam

To może własnie rola zjawiania się w altanie kiedyś to rola dla Leona ?

Panny biorą to pod uwagę, o czym zrobiły wzmiankę w poprzedniej części.

Pozdrawiam

[Hardy]

więc chyba nie jest przeszkodą, że mówią różną miarą rytmiczną.
Tę 7. część dopisywałam na bieżąco, żeby zachować jakiś ciąg.

Nie przeszkadza. Po prostu zauważyłem jako niekonsekwencję; teraz rozumiem. z czego wynikła.

Ciekawa jestem, z czym Ci się zrymowało "w altanie", może zdradzisz (jak nie tu, to na PW).

Lepiej na PW

[Liliana]

Ok. Dzięki.