Zuzanna i starcy

[Paweł D.]

Stając w oknie bez firanek

Zuza wita każdy ranek,

nieświadoma siły owej,

która starcom miesza w głowie.



I wieczorem przed tym oknem

(bywa, że jak sny ich mokre,)

bez litości dla siwizny,

nieświadoma, że bielizny



nawet mgła nie skrywa cienka

tego co im każe klękać.

Okno Zuzy - konfesjonał,

i niejeden rad by skonał



pod tym oknem i bez skruchy

nie żałował diabłu duszy.

Nagle Zuza w kwadrat mroczny

zmienia je pełen wilgotnych



lepkich pragnień i niespełnień,

które skrywa co niedzielę

żal za grzechy jak pokrywka,

pod nią kipi „Zuza dziwka!"

[eka]

Wiersz - aluzja literacka:)
Sceneria uwspółcześniona, wina, no co za hipokryzja:), zrzucona na Zuzkę przez leciwych.

Okno Zuzy- konfesjonał,

A odsuń kreseczkę od Zuzy:)

[Paweł D.]

Już odsunąłem. Dzięki

[zimny grog]

dwaj starcy chcieli
Zuzannę przestraszyć w kąpieli
lecz co to
przestraszyć czym nie mieli

JISz.

to tak na kanwie Twojego.

[Paweł D.]

Dzięki.