rejs

[jabberwocky]

Tak chciałbym znów postawić żagle,
porzucić ten niepewny ląd.
Bez pożegnania zniknąć nagle,
na zawsze już odpłynąć stąd.

Nie wiem, co tam się ze mną stanie,
ale jednego jestem pewien
- za horyzontem są przystanie
i port wiadomo, jest niejeden.

Zawsze kusiły mnie nieznane,
porty w których na mnie czekają,
wyruszę więc nad samym ranem
w ostatni rejs. Idę do Hilo.

[eka]

I po co się tak spieszyć do marynarskiego raju?
Podoba mi się wiersz, jest żal, nostalgia i... nadzieja.
----------
Trochę namieszał mi w odczycie przecinek po nieznane.
Gdyby było: kusiło, problem by się zlikwidował bez ruszania interpunkcji.
Pozdrawiam.

[sisey]

port to jest poezja...

hmm, taki mały eksperyment

Chciałbym postawić żagle,
porzucić nudny ląd.
Bez pożegnania, nagle
zniknąć na zawsze stąd.

[Hardy]

Ot, zostawić wszystko i zniknąć za horyzontem, gdzieś w niebieskiej mgle...
Dobre.

[ryba]

Tak chciałbym znów postawić żagle,
porzucić ten niepewny ląd.
Bez pożegnania zniknąć nagle,
na zawsze już odpłynąć stąd.

Chciałaby dusza do raju w Hilo
lecz nie tak łatwo życie ominąć

[abandon]

Ciekawość peela poczciwego:)
Jedyne co, pozostawiłbym myślnik na końcu wersu wyżej, na początku wersu sugeruje dialog.

[EdwardSkwarcan]

Rytm poszedł spać