Kwiat nieznanego poety

[Paweł D.]

"Z koziej pizdy wór na mąkę"- Autor nieznany.



Lubię iść czasem
wśród słów rynsztokowych,
niechcianych zbuków
kwoki polskiej mowy.

Nieraz się zdarzy:
na ryj „z Niemca jebne”,
gdy znajdę na bruku,
jak kwiat niepotrzebne,

dzieło poety,
co przepadł bez wieści.
A ono mi ucho
jak brzęk złoty pieści.

Chciałbym je podnieść
i przenieść na łąkę,
jak „Z koziej pizdy
wór (pusty) na mąkę”.

Dalej się szlajam:
o bruk tuż nad ranem,
perła „jebnęła,
jak brąz w porcelanę”

Inny kwiat bruku
tu leży wyklęty,
Ach! „z kozich cycków
(tak drżą) kastaniety”

A tuż opodal,
„błękitem Paryża”
„jak Jolka najebał
się kot”, i ubliża.

Tam „psy na chujach
(już) hejnał grają”,
„extra spazminę”
w „komorze <-> blant” mają.

„najebał prądu,
niczym Jolka w kitę”
„kocur na dzielni”
i „całkiem jest w pytę”

„Cygaro z wąsem”
wyciągnął i dymi -
- pomada z "rodzyn"
na włosach blask czyni.

„Ziomy” w „Kawiarni
pod zaworem” siedzą,
jakby ktoś pytał,
o niczym nie wiedzą.

W „krainie wiecznego
czwartku” w niedzielę,
nikomu nie w głowie
piątek w kościele.

„Arcyminetaur”
„odwapnił dziś kwadrat”,
Język ma cięty,
zanurzył po szkarłat.

Zły duch odpuścił
kajdany młodemu –
zmężniał przed lustrem,
i wąsa ma z dżemu.

Zborzny marynarz,
wprost z czarciej kipieli,
przybija klinem
do gruzów niedzieli.


(c.d.n)

[EdwardSkwarcan]

Skoro c.d.n. to do cykli poetyckich
Zgłaszam obecność

[Paweł D.]

To nie cykl, to ma być jeden utwór. Dziękuję za obecność.