Watażka stanął u progu

[Ewa Włodek]

wspomnienie Kacpra

Choć jestem tak łagodny i niewinny,
drzemiący sfinks, wydaje się – zabawka,
ale mój wrzask wskazuje miejsce innym,
raubritter-duch, to ja stanowię prawa.

Mam - alfa zwierz - w spojrzeniu miedź i ogień,
i taką moc, co wszelkie traumy koi,
bo kiedyś - wiesz - w Egipcie byłem bogiem,
dziś jestm tu i bardzo chcę cię chronić.

Cichy jak mgła, choć ból rozrywa trzewia,
o, proszę, bądź, bym jeszcze czuł cię obok,
ostatni raz ci swoją miłość śpiewam,
tak, przytul mnie przed tą najdłuższą drogą.

[Miladora]

Niezły ten kot, Ewuńka.

Małe zachwianie tylko wyłowiłam:
- więc ufaj mi, ufaj, kochanie moje.
Płynniej byłoby po zmianie szyku:
- więc ufaj, ufaj mi, kochanie moje.

No to go tulę.

Buziak dla Ciebie i Kacpra.

[Ewa Włodek]

och, Mila, Kacper to był super-Kot!!! Najprawdziwszy watażka, choć pers! Nikt mu nie podskoczył, ale miłość potrafił okazać, jak nikt. Bardzo mi go brakuje...Bo Feliks - zupełnie inny charakter, raczej - dziecko...


Pięknie Ci dziękuję za poradę "rytmiczną" - już poprawiłam...



I same serdeczności wysyłam do Ciebie...
Ewa

[Leon Gutner]

Ładny pochwalny hymn w twoim stylu Ewo
Z przyjemnością

L.G.

[Ewa Włodek]

bo to był, Leonie, kot wart wszelkich hymnów...


cuuudnie Ci dziękuję, za to, że jesteś, czytasz i mówisz...
Mnóóóstwo ciepła posyłam...
Ewa

[e_14scie]

bardzo bogate wiersze, masz Ewuś.
Przemyślane i ciekawie poprowadzone. Poza tym zawsze zaskoczysz, niebanalnym słownictwem.

[Ewa Włodek]

och, Ewo, a jak mnie jest miło czytać twoje najlepsze, najserdeczniejsze słowa o moich wierszykach...


tak pięknie Ci dziękuję za to, że mnie odwiedzasz, że czytasz, i że mówisz...I mnóstwo, mnóstwo ciepła posyłam do Ciebie...
Ewa