Pokajanka

[jerzy]

przepraszam Cię że byłem podły
w piątki i świątki i niedziele
że odprawiałem swoje modły
siedząc w fotelu nie w kościele

że drugie było czasem pierwsze
za guzik wszyty nie z tej strony
za to że gdy zabrała wiersze
mówiłem do niej jak do żony

że byłem zwykłym sowizdrzałem
i jadłem mięso w każde święta
że mówiąc kocham nie kochałem
że zapomniałem choć pamiętam

więc kiedy przyjdzie czas pokuty
wyzwól mnie z moich grzechów paru
zostaw mi tylko ziarnko buty
i odrobinę mego żalu

[Nicol]

Niezła ta ....

I do poczytania nie raz - gdy zgrabnie uchwycone sedno - uniwesalne czasem

[Nilmo]

Nieskomplikowane, a przez to szczere i naturalne. Tytuł jak najbardziej stosowny. Podoba się. Thx.

[Miladora]

Ładnie się pokajałeś, Jerzy.

Z jedną uwagą - w wierszach w zasadzie nie stosuje się wielkich liter w zaimkach. To nie list.
- przepraszam Cię że byłem podły

Dobrego

[atoja]

urocza pokajanka

[jerzy]

Dziękuje Nilmo, Miladoro i Atojo. Miladorze powiem, że wiersz kieruje do Najwyższego stąd duża litera. To chyba jedyny wjątek przy którym tak uczynić można. Czy zgadzasz sie ze mną Miladoro??

[Miladora]

Czy zgadzasz sie ze mną Miladoro??

W takim układzie, oczywiście. Masz rację, Jerzy.
Chyba mnie przyćmiło nieco.

[skaranie boskie]

Ale przecież czytelnik nie wie do kogo się zwracasz.
Musisz tak pokierować treścią, żeby jednak wiedział.
Samo mięso w piątki i niechodzenie do kościoła nie wystarczy.
Chyba, że mojej teściowej.
Kiedyś przechera oświadczyła, że nie będzie mnie karmić, jeśli nie przyniosę kartki, jaką pan ksiądz wręczał na okoliczność wielkanocnej spowiedzi.
Przyniosłem chyba ze dwadzieścia, przy okazji rozpijając okolicznych małolatów, fundując im po browcu za nadprogramową spowiedź.
Ale to bardzo dawne dzieje i nie mające nic wspólnego z twoim wierszem.
Pozdrawiam
za pokajankę

[Leon Gutner]

Leo zdanie Nilmo podziela w całości .

Z uszanowaniem L.G.