kwiat paproci - nasięźrzale

[Stepanian]

Nasięźrzale, nasięźrzale!
Rwę cię śmiale,
Pięcią palcy, szóstą dłonią,
Niech się chłopcy za mną gonią;
Karczmarze, owczarze, sołtysi,
A potem z całej wsi;
Po stodole, po oborze,
Dopomagaj, Panie Boże!
- zaklęcie ludowe dające pannie urok i płodność (do inkantacji podczas zrywania nasięźrzału, koniecznie tyłem do tarczy księżyca)

nasięźrzale podejźrzonie
wypiękniałeś wyrastałeś
wyłuszczyłeś płodosedno
daj mi teraz choć to jedno
zanim noc się zbroczy w koniec
daj mi na otwarte dłonie
gorąc i nasienie białe

złotym kwiatem spod Kupały
wylej wyświęć mi na ciało
nocnej mary mrokocieniem
i tę błogość i pragnienie
zanim pójdę w przyszłowisko
daj mi proszę takie wszystko
co pogrzebie niedośmiałość

zakwitałeś za nas dwoje
odgoń proszę pierwszą bojaźń
daj mi poczuć trzewi płomień
niech mnie ujmie i owionie
grzęzawiskiem niech ugrzeszczy
pozwól wić się każ mi wrzeszczeć
zanim jego będę twoja

[Ewa Włodek]

oooo, trochę Leśmianowsko, trochę Zegadłowiczowsko - nie w forme zarzutu o "odgapianie", lecz jako skojarzenie, analogia, dla mnie bardzo fajna. Utrzymany w formie ludowego zaklęcia, jest w nim nsatrój, jest obrazowanie...Mnie się spodobał.


Pozdrawiam z uśmiechem
Ewa

[e_14scie]

Podejrzewam, że nawet Leśmian, wpadłby w zdumienie za takie słowotwórstwo.
Niezłą magią powiało. Jeszcze nie wiem, jak skomentować. Przyznam,że oszołomiło mnie.
Chyba na plusik, ale...

[Miladora]

Lubię takie zabawy słowem. Słowotwórstwo też.
No i zrobiłeś to swobodnie i lekkim piórem. Pomysłowo.

Czuję się pozaklinana na wszystkie możliwe sposoby.


Dziękuję, nie słodzę...

[Leon Gutner]

Leo uwielbia słowotwórstwo więc wiersz oczywiście z radością i na tak .
Brakuje mi trochę liryki i nastrojów ale przecież nie po to - ten akurat wiersz - napisany został .
Czytałem z radością

Z ukłonem L.G.