Powidok

[e_14scie]

prośba Panowie, byście pod wierszem, pisali o wierszu, bo nie chce mi się przenosić

[Sokratex]

Zarozumiałość i całkowity brak samokrytycyzmu powoduje, że autor zatrzymuje się na poziome przez siebie samego uznanym za bardzo wysoki. To źle dla niego, jego tekstów i for dyskusyjnych, gdyż przez takichże zapełniane są agresywnymi potyczkami słownymi.

Gdyby tak było (to o braku samokrytyki) to nie rozwijałbym się, a jednak przez 10 lat pisania zrobiłem postępy (to nie tylko moje zdanie, uprzedzając kontrargument i vide 3 punkt Twojego traktatu o poecie.)
Po drugie, jako ktoś tu nowy, chciałem mniej więcej zapoznać Czytelnika z moim odbiorem świata,
stąd moje odautorskie interpretacje jak ja widzę to co napisałem, i dlaczego tak to ująłem a nie inaczej.
Dlaczego akurat Modigliani, skąd skojarzenie z jego obrazami, dlaczego powtórzenia i rekwizyty, które w miarę upływu wersów
powracają inne - wybrakowane, okradzione z czegoś, co było jeszcze wczoraj.
Czemu wreszcie wiersz zaczyna się idealnym metrum, które potem jakby się rozjeżdża.
Dlaczego przerzutnie, wprowadzające zamęt, kiedy nigdy nie wiadomo jak koniec wersu potoczy się logicznie w kolejnym.

Mógłbym oczywiście nic nie napisać, bo co bym na tym stracił? Nic, tak jak i nie zyskałem niczego.
Natomiast, jeśli choć jedna osoba zrozumiała dzięki temu mój zamysł, to warto było przybliżyć wiersz od swojej strony!

Pozdrawiam.

[Leon Gutner]

Leo tylko słówko powie - bez potrzeby te kombinacje z formą . Moim zdaniem wiersz na tym tylko stracił . Treść jest całkiem fajna a tymczasem czytelnik zamiast skupić się na istocie wiersza zaczyna szukać rymów a umysł sam się zmusza do tego aby jakoś ten " rozstrzał " do kupy poskładać .
Czasami eksperymenty z formą dodają wierszowi wartości a czasami kładą materiał na dobry wiersz .
W tym wypadku zaistniała opcja numer dwa .
Leo żałuje - choć oczywiście z ciekawością

Z uszanowaniem L.G.

[Sokratex]

Czasami eksperymenty z formą dodają wierszowi wartości a czasami kładą materiał na dobry wiersz .
W tym wypadku zaistniała opcja numer dwa .

Może tak, może nie Przyznasz, że temat jest na tyle ciekawy i wart dokreślenia (wystarczy spojrzeć na moje nieszczęsne komentarze)
że starczyłby na cały tomik. Ten wiersz ujmuje go akurat w taki sposób, ale na pewno: nie wyczerpuje.

Dziękuję i pozdrawiam.

[ble]

No, proszę. To o mnie.