w świec płomykach

[coobus]

w świec płomykach nuty złote
na trzy struny lekko brzmiące
na trzy światła migające
na tęsknotę

w świec płomykach oczy smucisz
wyciszone myśli zbierasz
świat odpłynął jak już nieraz
ale wróci

w świec podrygi zapatrzona
słuchasz ciszy jak ballady
kończy koncert płomyk blady
właśnie kona

w świec poświacie wygaszanej
dym unosi się jak duszek
świt buszuje wśród poduszek
wstaje ranek

[Leon Gutner]

Absolutnie w środek tarczy moich nastrojów .
Nie powiem lekko zazdroszczę ...
Zwłaszcza :

w świec poświacie wygaszanej
dym unosi się jak duszek
świt buszuje wśród poduszek
wstaje ranek

Pięknie Coobi .

Z ukłonem L.G.

[Miladora]

Bardzo znajomy obraz, Coobusku.
Bardzo bliski...

Ale - dym unosi się jak duszek - "sięjak" Ci się zrobił.
Może - dym się wznosi niczym duszek?

Inna sprawa, że rym "duszek/poduszek" mnie gryzie.
Może byś tak coś pokombinował jeszcze?

w świec poświacie wygaszanej
dym się wznosi białym duszkiem
noc już wpełzła pod poduszkę
wstaje ranek

No to pod te świece

[Ewa Włodek]

ach, te Twoje świece, Coob...

Pozdrowieńka z uśmiechami...
Ewa

[Nicol]

Poległam pod Twoimi wersami

[coobus]

A jednak niech zostanie ten świt buszujący wśród poduszek, i niech będzie jak duszek. Dobrze mi z nim gdy otwieram oczy. I widzę, że nie tylko ja dobrze się czuję przy świecach, dziękuję

[Gloinnen]

Przywykłam już do Twojej balladowo-piosenkowej konwencji. Jest pięknie, nastrojowo, można poczuć przenikanie się światła, muzyki, ciszy... Podoba mi się efekt synestezji, czyli połączenia rozmaitych wrażeń zmysłowych - blask (wizualne), dźwięki (słuchowe)... Z tego spotkania doznań natomiast wyłania się wyjątkowo subtelna impresja.
Mogłabym sobie trochę pomarudzić nad rymami, inwersjami... choć w stylistyce piosenki pewne zabiegi nie są aż takim "grzechem".

Dołączam też komentarz obrazkowy...

świeca.jpg

Pozdrawiam,


Glo.

[Gajka]

w świec płomykach oczy smucisz
wyciszone myśli zbierasz
świat odpłynął jak już nieraz
ale wróci


Pięknie
Jestem oczarowana Twoim wierszem