Wiosenny wieczór

[JSK]

Wiosenny wieczór

Ach, kolacja! Przy świecach!
No proszę,
jakaż miła, kusząca oferta;
sam szef kuchni dziś pani
poleca:
groszek drży przy pieczonych
kurczętach,
a na stole (żeby było milej)
żonkile.
Zaś z piwniczki wino omszałe;
kelner: – nalej!
Może lepiej – udko homara?
Kucharz nawet specjalnie
się starał
i miksturę jakąś nadobną
do sałatek sam przyrządził –
podobno.

Widzi pani,
jak nam dobrze z tą wiosną?

Więc najmniejszych nie widzę powodów,
by się martwić, że rosnąc
w zakamarkach ogrodu,
krzewy bzów czy malutka maciejka,
po kolacji
aromatem będą nas nękać.

Gdybyś jeszcze zechciała, o pani,
mnie całego pieszczotą rozmaić
i pozwolić na taką wzajemność,
bym się cieszył, że jest już ciemno.

.

[skaranie boskie]

Po prostu zajebiście!
Zwróciłem na ten wiersz uwagę w konkursie. Szczególną.
Przyznam, że mnie oczarował, choć zapewne nie mnie akurat oczarować powinien.

[Leon Gutner]

Po prostu zajebiście!

Małpa była pierwsza .
Czy po takim nowoczesnym słusznym komentarzu można dodać coś jeszcze ?

Z uszanowaniem L.G.

[Sokratex]

Ładnie i ciekawie, choć temat utarty. Miłość jako rodzaj konsumpcji.
Może warto zastanowić się nad takim właśnie tytułem?

Pozdrawiam.

[Ewa Włodek]

ooo, co za maj w ten lipcowy upał! Istne wytchnienie...

Poczytałam z przyjemnoscią. Pozdróweczki dołączam...
Ewa

[JSK]

Wszystkim za czytanie i komentarze dzięki składam

[coobus]

Pozdrawiam poetę rozmajonego pieszczotą. I zazdroszczę