Szczerość

[niepozorny]

Czy po to chwalisz czyjeś wiersze,
żeby i ciebie pochwalono?
Zbyt łatwo zdarza się im zwietrzeć
lub uschnąć tak, jak winne grono.

Jesteś poet(k)ą, skoro czasem
myśl się domaga uwiecznienia?
Nie widzisz - wokół tłum Mesjaszy
zamiast unosić to uziemnia?

Gdy ciało łaknie - chleb i woda
głód zaspokoją i pragnienie.
Dusza buszując po ogrodach -
istnieje karmiąc się wzruszeniem.

[Ewa Włodek]

refleksja o tak zwanych relacjach interpersonalnych w portalowych środowiskach?
No, to żeby nie było, że "chwalę, by mie pochwalono" - to bym wolała trzeci wers pierwszej strowfy w zapisie:

Zbyt łatwo zdarza im się zwietrzeć

a poza tym - przermówił do mnie...


Pozdrawiam ciepło...
Ewa

[niepozorny]

refleksja o tak zwanych relacjach interpersonalnych w portalowych środowiskach?

Ewo, nie tylko. Poezja gorzknieje na potęgę. Przez modną kryptyczność - odstręcza. Częściej, nawet powiedziałbym przeważnie, odnajduję wzruszenie w artykułach czy felietonach, mimo iż nie opisują idealnego świata, ale wzruszają. Serdecznie pozdrawiam .

[Leon Gutner]

Pytanie zawarte w pierwszych dwóch linijkach decyduje o preferencjach wiersza - i czytelnik odpowiada sobie na nie bez względu na treść którą zamieszczono poniżej .
Jeśli taki miał być cel wiersza to został zrealizowany .

Jest tu jeszcze jakaś lekko ironizująca nuta ale ...całość jest zasadna i dobrze zestawiona .
Pociągnąłbym to jeszcze aby nie wyszło na to że zabrakło pomysłu .

Całkiem ciekawe .

Z uszanowaniem L.G.

[niepozorny]

Witaj Leonie. Komentarzem "pociągnąłeś" temat, więc powód do drobnej satysfakcji.