sen zimowy

[semiramida]

SEN ZIMOWY

styczeń na szybie
srebrzystym pędzlem
starannie kreśli gwiaździsty deseń

myśli dotkliwe
zmrożone nagle
zastygły cicho w rżniętym krysztale

żadnych łez więcej
i ani słowa
iskrzący całun leży na drogach

oddech pod śniegiem
w letarg odpływa
zapomnę wszystko nim minie zima

[iskierka]

SEN ZIMOWY

już zimą straszysz

dla mnie wiersz, mimo, że zimowy
jest lekki i czysty

[Gloinnen]

No widzisz, semi, jak chcesz, to potrafisz!



Glo.

[Ewa Włodek]

zima - czas wyciszenia, czas na okrzepnięcie i powrót do zycia z nową siłą, z nową nadzieja - na wiosnę. Dobra metafora cykli życiowych...

Pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[skaranie boskie]

Kiedyś napisałem dobry ponoć wiersz, w którym każdy czepiał się świerszcza, co to w kącie bzykał. To bzykanie się kojarzyło. Zupełnie, jak rżnięty kryształ.
Wiem, że lubisz erotyzować, ale, żeby aż tak...

A w ogóle to całkiem dobry wierszyk.

[Leon Gutner]

Skrócenie wiersza doskonale robi ci na treść i równomierność zestawień słownych jakie stosujesz .
Całość robi przez to jak najlepsze wrażenie .
To jest niezły wiersz Semi .

Leo z przyjemnością

Ukłony L.G.