Agape

[JSK]

Przeczy to tym, którym się podoba i to bardzo, więc dla mnie jako autora, znów wychodzi pat

Ależ ja się bardzo cieszę, że komuś się podoba, a komuś niekoniecznie.
Świadczy to o wielkiej różnorodności czytających, różnorodności gustów.
Ważne, że każdy, zarówno ten co mu się podoba, jak i ten co mu "niekoniecznie", wypowiadają się w swoim i tylko w swoim imieniu.

Więc nic tu niczemu nie przeczy, bo od wieków wiadomo, że gusta ludzkie są różne, a o tym (jak powszechnie wiadomo), się nie dyskutuje.

Pozdrawiam.

[Sokratex]

Przeczy to tym, którym się podoba i to bardzo, więc dla mnie jako autora, znów wychodzi pat

Ależ ja się bardzo cieszę, że komuś się podoba, a komuś niekoniecznie.
Świadczy to o wielkiej różnorodności czytających, różnorodności gustów.
Ważne, że każdy, zarówno ten co mu się podoba, jak i ten co mu "niekoniecznie", wypowiadają się w swoim i tylko w swoim imieniu.

Chodzi mi o sytuację patową, jak to nazwałem. Autor umieszcza wiersz, czyta sprzeczne komentarze i wie tyle samo o swoim wierszu, zanim go umieścił
Z drugiej strony... może ta sprzeczność jest właśnie sukcesem? Zastanowię się jeszcze nad tym i nad Twoimi słowami

Dziękuję i pozdrawiam.

Dodano -- 18 lis 2011, 8:54 --

Być może Twoje działanie ma też na celu pewnego rodzaju autoreklamę - rozdmuchując "problem" ściągasz na siebie więcej uwagi.

Raczej ja odbieram niektórych tutaj jakby prześladowała ich mania wielkości
A co z Twoją teorią "przyciągania uwagi", jeśli są portale poetyckie, na których mam wyrobioną markę i Czytelników?

Miłego dnia i kwiat na przeprosiny

[JSK]

jeśli są portale poetyckie, na których mam wyrobioną markę i Czytelników?

Żaden wyczyn. Każdy (no, prawie każdy) ma takie portale, na których "robi" za gwiazdę. Nie zawsze jednak jest to powód do dumy i upowszechniania.

Pozdrawiam.

[Sokratex]

jeśli są portale poetyckie, na których mam wyrobioną markę i Czytelników?

Żaden wyczyn. Każdy (no, prawie każdy) ma takie portale, na których "robi" za gwiazdę. Nie zawsze jednak jest to powód do dumy i upowszechniania.

Pozdrawiam.

Zapomniałeś o kontekście mojej wypowiedzi - dlaczego tak napisałem.
Zastanawiając się nad tym, musiałbyś zrobić mnie... bohaterem pozytywnym swojej wypowiedzi
- Skoro nie zadowala mnie, że są fora na których mam wyrobioną markę, widocznie nie jest to dla mnie najważniejsze.

Pozdrawiam.

[Gorzki Dziad]

Wiersz ladnie płynie. Właściwie sam się śpiewa.
Nadaje sie na piosenkę.
fajny klimat.
Rymy są wporzo.
Jeden rym prostszy typu nas czas ma prawo sie w wierszu znaleźć.
Mnie to nie razi.
Zresztą ja nie jestem warsztatowym fundamentalistą (sic!) :puk:
Rażą mnie wyświechtane słowa, te wszystkie miłoście, nektary, serdusza, różyczki "poplątane ścieżki życia" itd.
Ale tu nic takiego nie widzę.
Udał Ci się wiersz.

[Sokratex]

Wiersz ladnie płynie. Właściwie sam się śpiewa.
Nadaje sie na piosenkę.
fajny klimat.
Rymy są wporzo.
Jeden rym prostszy typu nas czas ma prawo sie w wierszu znaleźć.
Mnie to nie razi.
Zresztą ja nie jestem warsztatowym fundamentalistą (sic!) :puk:
Rażą mnie wyświechtane słowa, te wszystkie miłoście, nektary, serdusza, różyczki "poplątane ścieżki życia" itd.
Ale tu nic takiego nie widzę.
Udał Ci się wiersz.

Sam Tuwim powtarzał: rym męski - rym klęski
Tutaj zdecydowałem się na niego, aby uciec od długosylabowej monotonni (w końcu to pięć strof) ,
a przy okazji uzewnętrznić jednosylabowe: to... puk... puk..., itp.

Dziękuję.

[Gorzki Dziad]

rym męski - rym klęski

Jeśli piszemy tekst do piosenki, to rymy męskie raczej będą nieuniknione.
Muzycy "lubią" rymy męskie. Oczywiście taki tekst nie musi być pisany samymi rymami męskimi.
W wierszu przeplatanie rymów męskich i żeńskich urozmaica układ rytmiczny.
Choćby w ukladzie abab (a - rym żenski, b - rym męski)
Gorzej nieco, jeśli wiersz pisany jest samymi rymami męskimi.
Wiersz robi sie wtedy taki "włastowski", w stylu "czar - par, krok - tłok, prym - dym" itd

[Leon Gutner]

Leonowi się podoba w całości .
A szczególnie dwie pierwsze strofy .

Z uszanowaniem L.G.