Lustracja

[Gloinnen]

Nie patrzcie na rękę, co żelazo dźwiga.
Przemilczcie pogardę dla cudzego płaczu.
Diabelska komedia w jednej łzie ukryta.
Zbyt wiele pomyłek. Kroków wstecz. Falstartów.
Zrozumiesz ten schemat, kiedy sam utracisz
schronienia wtopione słonym szkicem w przeszłość.
Od nowa przepiszesz fakty, nazwy, daty
do własnej biografii; w sieci – wszystko jedno.
Nie chciałam. Nic dodać. Czy wreszcie wierzycie?
Czas ran nie zagoił, lecz je ciągle jątrzy.
Krew plami odbitki. Wiele lat upłynie.
W oddaniach – na zawsze - zniknął cień bezdomny.

Trwa orgia fantomów. Nie ma już odwrotu.
Pokochaj dziś ciało. Jutro całuj popiół.



____________________
Glo.

[Ewa Włodek]

spojrzenie - gorzkie - na relacje międzyludzkie. Te złe, toksyczne, krzywdzące przynajmniej jedną ze stron. Fakt, róznie sie one układają, i różnie się rozwiazuje supły, bądx przecina węzły gordyjskie. A rozliczenia - trudne, czasem "nie chciałam" - bardziej boli, niż "nic nie mówienie". Kapitalny zamyjający dwuwers - czasem człowiek sie przywiąze do pewnych zachowań, a później - tylko hołubi to, co zostało we wspomnieniu, wypalone...

Bardzo w moim guście, Glo...
Pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Leon Gutner]

Trwa orgia fantomów. Nie ma już odwrotu.
Pokochaj dziś ciało. Jutro całuj popiół.

Brzmi że tak powiem na czasie ale chyba dosyć dobrze uzupełnia całość wiersza.

Leo ma jak najbardziej pozytywny odbiór.

Z uszanowaniem L.G

[atoja]

Twój wiersz skłania do przemyśleń n.t. zrozumienia postępowania,słów - intencji drugiej osoby i wybaczania , a gdy tego brakuje pozostaje rozgoryczenie, żal...

[iskierka]

Skłania do refleksji. Bardzo dobry wiersz,
jak dla mnie

[Gloinnen]

Dziękuję serdecznie.
Smutne to, że wiersz napisany kiedyś tam... wciąż aktualny.
Wciąż kochamy i tracimy... (i nie mam tu na myśli relacji damsko-męskich jedynie...)

Pozdrawiam,


Glo.