Obcy przy boku

[Leon Gutner]

Jakby mi mało
obcy przy boku
widzę – oddycha
nie słyszę kroków

Patrzę przez ciemność
słodka i mokra
żadna mi obca
bo twoja postać

Mówi że trudno
przyszłość zobaczyć
a nawet jeśli
niewiele znaczy

I dla powagi
głos dziwnie zmienia
nie chcąc nim grzeszyć
gdy nie potrzeba

Ja ani słowa
poświęcam tobie
kolejne kroki
staję na głowie

Nie chcę ci wierzyć
ani zapłakać
w każde twe słowo
bo i po znakach

Czuję że tylko
ty tu na chwilę
i nasze drogi
wnet się pomylą



listopad 09 ( Włóczęga światła )

[atoja]

wieczne dylematy
dwojga
na raty...

Leo odświeżył
wierszyk szufladowy

[Ewa Włodek]

kiedy to dwoje bliskich staje się dwójką obcych...

uśmiechy, Leonie, uśmiechy...
Ewa

[coobus]

Ten wiersz trochę ustepuje tym ostatnio zamieszczanym przez Ciebie. Jeśli kręcę tu nosem, niekoniecznie słusznie, to świadczy chyba o tym, że przyzwyczaiłeś nas do wysokiego poziomu. Ja to tak odbieram. I chwała Ci, Leo

[skaranie boskie]

Ja nosem kręcił nie będę.
Ale do chwalenia mi daleko.
Jest coś w tych krótkich strofach, ale czegoś też w nich nie ma.
Mam niedosyt.

Uzupełnię go winem.

[Leon Gutner]

Leo odświeżył

Odświeżył z braku weny - szufladkowiec taki
Dzięki Atojko

Uśmiechy i podziękowania Ewo

Ten wiersz trochę ustepuje tym ostatnio zamieszczanym

Yhm i Leo też to czuje Coob
Ale cóż idźmy dalej - do przodu .
Ściskam

Jest coś w tych krótkich strofach, ale czegoś też w nich nie ma.
Mam niedosyt.

Lepiej bym tego nie ujął .
Niedosyt to jest też to coś co odczuł Leo kiedy napisał powyższe .
Smacznego - czerwonego

Z uszanowaniem wszystkim L.G.