Nadejdzie ta chwila

[Malwina]

A kiedy przyjdzie nam się rozstać,
nie zdążę łzy uronić,
jedynie myśl ostatnia przyjdzie,
że pewnie jest już po mnie.

Zostawię ci to co najlepsze,
co chyba cię nie znuży,
kilka szpargałów, stary zeszyt
co za pamiętnik służył.

Złota ci nie dam ni brylantów,
rozdałam lekką ręką,
tylko mam wiersze, jak westchnienia,
w nich utracone piękno.

Zabiorę z sobą w przyszłą podróż
zapewne też niewiele,
trochę nadziei, mnóstwo strachu,
pytanie, co się dzieje?

Nie lubię myśleć o tej chwili,
naprawdę nie wiem czemu,
gdy wszystko straci swoją wartość,
a ja się stopię z ziemią.

Może to śmieszne, ciągle wierzę,
że tam, po drugiej stronie,
odszukasz mnie wśród tłumu duchów
i nie zapomnisz o mnie.

[coobus]

Ale Cię dopadło... czyżby to ta bliskość końca świata? Schowaj ten wiersz głębiej w sztambuchu, niech dojrzewa. Przed nami święta, przed nami wiersze czerwone i złote. O aniołkach i pierdułkach. Schowaj go też dlatego, że ładny. Żeby nie zginął

[Ewa Włodek]

...ubrana w swiatło, w cień spowita,
pójdę do ciebie - zachwycona,
dzis tylko siebie chcę przekonać,
że będziesz i że mnie przywitasz...


przypomniałaś mi, Malwinko...
Bardzo w moim guście Twój wiersz...

uśmiechy posyłam...
Ewa

[skaranie boskie]

Malwina nam się zdołowała...
Albo tylko jej peelka.
A czy warto, Peelko?
I czemuż to chcesz być pośród duchów poszukiwana?
Życie jest jak herbata, może być podana w filiżance, szklance, kubku, rozlana na stół, lub podłogę, wreszcie zebrana w ścierkę, a nawet wyżęta z niej, dajmy na to, z powrotem w filiżankę. Jak ona - niezależnie od przejść - zawsze pozostanie herbatą, tak i ono życiem. Czemu chcesz by je odnajdywano w fazie rozlania na podłogę?
Znajdzie Cię Adresat liryczny. Znajdzie na pewno i - jak nową filiżankę - chwyci za zgrabne uszko, by wychylić do dna. Ty tylko czekaj...

[Leon Gutner]

Nie zdołowała się tylko posmutniała .
Ale całkiem przyzwoicie jej w tej konwencji.
Jako że Leo docenia wartość terapeutyczną smutnych wierszy przeczytał z prawdziwą przyjemnością .

Z uszanowaniem L.G.

[anastazja]

Może to śmieszne, ciągle wierzę,
że tam, po drugiej stronie,
odszukasz mnie wśród tłumu duchów
i nie zapomnisz o mnie.

Pięknie, bardzo dobry wiersz. Nie wiem, czy się znajdziemy, ponoć będziemy ( czytałam na ten temat) tylko dziećmi, to byłoby smutne, prawda.

Serdecznie pozdrawiam