adekwatnie

[Nicol]

.



przyjdzie w diamentach łez zbyt słonych
w bursztynach nazbyt gorzkich słów 
w onyksach wiary utraconej
ugnie się od klejnotów stół

zadrżą od mrocznych blasków okna
do klamki przywrze srebrny mróz
ty będziesz sam i ja samotna
i nigdy Nas nie będzie już

w talerzach cisza splecie gniazda
w szklankach nam zaśnie garstka słów 
a serc oddanych niegdyś w zastaw
nie zwróci nawet anioł stróż  

i żadna z prawd nie pojmie przecież 
że od klejnotów był ten blask
a my - bieguny dwa w sekrecie
który nie zalśni jeszcze raz


.

[mela90]

prawdziwa poezja

Pięknie piszesz

[atoja]

a my - bieguny dwa w sekrecie
który nie zalśni jeszcze raz

są różnice nie do pokonania ...

[Ewa Włodek]

zadrżą od mrocznych blasków okna
do klamki przywrze srebrny mróz
ty będziesz sam i ja samotna
i nigdy Nas nie będzie już

to, Nicol, szczególnie dla mnie...

mnóstwo ciepła posyłam...
Ewa

[Leon Gutner]

Nic dodać nic ująć do powyższych komentarzy .
Znakomity to wiersz .
Absolutnie trafia w Leona .

Z podziwem L.G.

[Nicol]

prawdziwa poezja

Pięknie piszesz

miło mi że znajdujesz mnie własnie tak ...

[iskierka]

zgadzam się, piękna poezja

[Conte]

Piękne ...
nie mnie tu opiniować
mogę tylko nakarmić duszę i pocieszyć wzrok:)