Żal

[Maryna]

I co powiesz teraz, gdy minęły lata
i okruchy słońca tylko ci zostały?
Miałeś wtedy w dłoniach całą radość świata
a w głowie ci szumiał wszechświat oszalały.

Miałeś wtedy w dłoniach moje chłodne ręce,
moje włosy w twoje co rano wplątane.
Ciągle było mało, ciągle chciałeś więcej.
A teraz mnie pytasz, czy z tobą zostanę.

Co mam odpowiedzieć, gdy dusza umarła,
kiedy nasze gwiazdy dawno pospadały?

Miałeś kiedyś w dłoniach całą jasność świata.
Teraz z tej jasności cienie pozostały...

[Ewa Włodek]

cień - to zawsze - coś, więc peel ma nadzieję...W końcu to najwierniejszy towarzysz, obecny ponoć nawet wtedy, gdy ciemno dookoła...

usmiechy posyłam...
Ewa

[Leon Gutner]

Można by się tu i tam czepiać ale Leo czepiać się nie będzie .
Jakoś tak bardzo mi się spodobał nastrój tego wiersza .

Z uszanowaniem L.G.

[anastazja]

Wiersz się czyta Maryna - tak to jest z mężczyznami peelka pełna żalu.

Pozdrawiam

[Maryla]

Miałeś kiedyś w dłoniach całą jasność świata.
Teraz z tej jasności cienie pozostały...

Jednak dłonie nie są puste

Wiersz podoba mi się

Serdeczności