Gdy trwa karnawał

[Maryla]

Gdy trwa karnawał

Gdy trwa karnawał smutny nikt nie jest
więc nawet zorza choć nieco blada
płaszcze wyciąga chcąc się odmienić
strój jak wiadomo czasem odmładza

ruchem skrzydlatym snop światła zgarnia
dyskretnie cugle wiatru w dłoń bierze
bo jakby skoczył zakręcił pobiegł
zmieniłby obraz – powiedzmy szczerze

złocistym pasmem jak wiernym kluczem
otwiera okno by spojrzeć w przestrzeń
cichutko czeka na pocałunek
co delikatnie noc prześle jeszcze

czuła ta chwila uśmiech przynosi
znad horyzontu płyną motyle
to nic że zima one są barwą
skąd ich się wzięło dzisiaj aż tyle

są więc rumieńce jak mak pąsowe
szafirem łatwo zawrócić w głowie
więc złoto kłosów rozjaśnia granat
kojąco muska rozpieszcza – powiesz

wystarczy myśli skierować ciepłe
w stronę skąd światło do nas przybywa
a już zakuty w ciężar uporu
horyzont w szeptach nadzieją wpływa

26.01.2013 r.

[anastazja]

wystarczy myśli skierować ciepłe
w stronę skąd światło do nas przybywa
a już zakuty w ciężar uporu
horyzont w szeptach nadzieją wpływa

Marylu

[Leon Gutner]

Z twojej strony i w twoich strofach zawsze pełno ciepłego światła .
Zawsze czekam na jego delikatny pocałunek który kreśli twoje pióro .

Z uszanowaniem L.G.

[Ewa Włodek]

wystarczy myśli skierować ciepłe
w stronę skąd światło do nas przybywa
a już zakuty w ciężar uporu
horyzont w szeptach nadzieją wpływa

to mi sie spodobało, Marylo... W tym karnawale, życiem zwanym...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[skaranie boskie]

Ma rację Leon.
Twoje wiersze emanują jakimś rzadko spotykanym ciepłem.
Pamiętam je z dawnych czasów i widzę, że wciąż to mają.