chwile

[coobus]

chwila pierwsza
wyłaniam się z cienia
małym kwiatkiem przysłaniam ulicę
cała reszta jest do przemyślenia
inne chwile już przyszłość dopisze

chwila dalsza
senny taniec świecy
jasnoskrzydłych spełnień kołysanie
nim zwątpienie jak jastrząb nadleci
i uderzy w obawy rozchwiane

chwila wiary
ujęta najprościej
niegasnące spojrzenia ku górze
pod nogami namiastka wieczności
okruch nieba wklejony w kałużę

chwila wieczna
każdy nowy ranek
park brzeg morza wszędobylskie schody
śmiech zaduma radość łzy niechciane
słońce zamieć zieleń niepogoda

[Sokratex]

chwila pierwsza
wyłaniam się z cienia
małym kwiatkiem przysłaniam ulicę
cała reszta jest do przemyślenia
inne chwile już przyszłość dopisze

Pięknie zapisane i mądre obserwacje. Szczególnie podoba mi się ta zacytowana, niemal haikowa,
co charakterystyczne dla Twojej twórczości. Pisząc: haikowa obserwacja - mam na myśli pozytywne,
liryczno-melancholijne przemyślenia.

Tutaj jest kwiatek, któremu dziecko przygląda się z bliska - symbol pierwszych obserwacji.
Jak każdy wie, im bliżej podstawimy sobie coś pod nos, tym bardziej zasłonimy perspektywę
i wszystko co dalej (tu: później) staje się niewidoczne.

Pozdrawiam
"Trzema zapałkami", które przypomniały mi się, kiedy przeczytałem Twój wiersz:

http://bit.ly/XrxPGW

[Ania ayalen]

ech Coobi...ech Coobi. A trzecia?

[Miladora]

Z dwoma uwagami tylko, Coobusku.

1.
- chwila pierwsza/inne chwile/chwila druga - za "inne chwile" dałabym jakiś zamiennik, bo to powtórzenie wyraźnie wpada w ucho, a po co?

2.
- małym kwiatkiem przysłaniam ulicę - "mały" to zbędne dopowiedzenie, bo "kwiatek" zawsze jest mały - inaczej byłby "kwiatem".

A to zabieram:
- pod nogami namiastka wieczności
okruch nieba wklejony w kałużę

Miłego

[Leon Gutner]

Bez komentarza - tylko i wyłącznie z podziwem .

Z uszanowaniem L.G.

[Ewa Włodek]

pod nogami namiastka wieczności

ech, Coob, ta fraza - to jest to, co lubię najbardziej...A reszta - cóż, takie jest życie, z chwil się składa, których zwykle nie dostrzegamy, chyba, że się tak okolicznosci układają, że je w pamięci przywołujemy...

uśmiechy posyłam liczne...
Ewa

[e_14scie]

Coob, to Coob - budowniczy nastroju, ale istotnie za radą Mili, podrasowałabym coniecoś

I tak masz w

[skaranie boskie]

Ciebie, Coobusie, można czytać bez opamiętania.
Niby sporo wpadek warsztatowych, ale kto by tam na nie patrzył, skoro tworzysz taki nastrój, że aż się nie chce wnikać w szczegóły. Niezmiennie lubię czytać twoje wiersze.

[coobus]

Ania: i gdzie czwarta , piąta... itd. Cóż, tak krótki wiersz mieści tylko wyrywkowe chwile. Ale dla Ciebie trzecią zapiszę kiedyś w osobnym wierszu.

Milo: te "chwile" są klamrą, która spina całość, bez nich będzie to zlepek przypadkowych zwrotek, czyli chaos. Zresztą powtórki to cukierki, które podjadam pomimo oburzenia dorosłych. Ale przyjrzałem się, "druga" może zostać rzeczywiście czymś zastąpiona. Słowo "mały" też mogę zmienić, to będzie tylko kosmetyka, da się zrobić. W wolnej chwili.

Skaranie: te wpadki warsztatowe, jak uczy doświadczenie, to też tylko sprawa punktu widzenia. Często płynę pod prąd, bo akurat tam widzę swój brzeg.

Pozdrawiam czytających, wszystkie uwagi cenne. Dziękuję.