Kawiarenka, róg Gorzkiej i Złudy

[Dante]

Aczkolwiek smutna jest sceneria jednoznacznie wskazująca na tymczasowość tej relacji, na jej bardzo mobilny charakter, wbrew opisywanemu zaangażowaniu uczuciowemu osób dramatu.

Uff, chyba bym tego nie wymyślił

[Gloinnen]

A przecież wszyscy o tym mówili...

[Leon Gutner]

Coob lekko operujący w tym w czym zdaje się być najlepszy .
Balladowa stylistyka rodem z pieśni Jaremy Stępowskiego - żeby wspomnieć tutaj o czymś takim jak " Ballada o jednej Wiśniewskiej " czy " Cztery mile za Warszawą".
Oba te tytuły to początki fascynacji Leona balladą w ogóle .

Temat przedni . Glo ma racje - dziś już nie budzący skrajnych emocji czy odrazy ale na pewno wart zastanowienia i przemyślenia .

i TEN KLIMAT - taki klimat jak tylko ty Coob stworzyć potrafisz . Jedyny w swoim portalowym rodzaju.

Do słusznej kolekcji .

Z uszanowaniem L.G.

[Leon Gutner]

Ach i oczywiście jestem zachwycony żeby nie było wątpliwości

Z ukłonami L.G.

[Sokratex]

Piękne. Przypomina nastrojem Tuwima i jego małą stacyjkę.

Pozdrawiam.

[Ewa Włodek]

cóż, Coob, samo życie...Jedno - znudzony staenm małżeńskim, nudnawym czasami i irytującym momentami amator "słodkich tajemnic", co to - najpierw "kwadrans higieny seksualnej, a później - tup, tup do małżonki, nie bacząc, że nieładnie oszukuje dwie osoby - dwie kobiety. I drugie - kobieta samotna może, pogubiona, która chwyta się "cudzego faceta" jak ten - nie przymierzając - tonący brzywty, i swiadoma, ze oszukuje dwie osoby - dwie kobiety: siebie i tamtą. Nic dziwnego, że scenerię dobrałes mało atrakcyjną, smutna i przygnębiającą. Nie ma szczęscia zbudowanego na czyjejś krzywdzie...Tak sobie podumałam, czytając...

pozdróweczki liczne sposyłam...
Ewa

[coobus]

Ten mój wczesny wiersz zaplątał się tu trochę przypadkowo, nie planowałem go tu zamieszczac, ale sam przydreptał za opowiadaniem, które zamieściłem. Czuje się z nim tematycznie związany, Tak, to nie poezja, to ballada. Kulawa, jak sami zauważyliście. Zanuciłem ją sobie na własną melodię, ale głos nie ten, więc przymknąłem oczy i powierzyłem ją Okudżawie, tym razem wysłuchałem wydumanej wizji z przyjemnością. W jego wykonaniu nierówny rytm nie ma znaczenia, słyszę ją, czuję.
A teraz myślę, ile takich par, w ciągu ostatniej doby, podpisało podobny cyrograf, ile kryło się w różnych hotelikach, samochodach, zakamarkach, by wyjadac te okruchy życia. W skali kraju, w skali świata. Tysiące, dziesiątki tysięcy? Czy to wbrew doskonałej ludzkiej naturze, czy zgodnie z bardzo niedoskonałą naturą? To życie, nierytmiczne i rozchwiane, jak wiersz Coby'ego, jest żywiołem, nie pyta, samo nas porywa w swój nurt. Jest w nas jakaś siła, która uwolniona kieruje naszymi poczynaniami, wbrew zasadom, wbrew rozumowi. Dlatego nie mam odpowiedzi na żadne z pytań, jakie się tu nasuwają.
Bohaterka wspomnianego opowiadania, próbuje odpowiedziec sobie, dlaczego podpisała taki cyrograf. I też nie potrafi. Ale powiedziała .in. tak:

"Bo ten świat jest już zaprogramowany, uporządkowany, wszystko dokładnie poukładane, nie ma miejsca na dowolność. I ja się w nim znalazłam. Nie wolno burzyć tego ładu, kto to czyni staje się przestępcą, bo tak akurat ten świat jest ustawiony. Nauczono mnie, że to, co teraz biorę na swoje barki, to grzech, bo tak to właśnie zaprogramowano. Zostałam wcześniej przydzielona jednemu mężczyźnie, dla drugiego nie przewidziano już miejsca. W to wszystko wkracza teraz życie ze swoim okrutnym, ale logicznym bilansem, który powinien wychodzić na zero. Szczęście jednego, to cierpienie drugiego. Tak widać być musi."

[Ania ayalen]

nie Coby. Nie ma szczescia zbudowanego na gruzach czyjegos nieszczescia. Przelotne radosci, uciechy sa latwe. Sa tanie. Mozna postawic wszystko na jedna karte, rozwalic to co jest, poleciec w slepo za pragnieniem. Egoistycznym, samolubnym....co to.ma wspolnego z miloscia? Skad pewnosc ze za jakis czas nie pojawi sie nowa zachcianka? Co z tymi ktorzy zostaja w ruinach dotychczasowego zycia- to.oni placa cene , choc nie sa winni. Wiesz, nie jest sztuka miec to co sie chce. Sztuka jest umiec czekac na to.byc musi. Milosc przetrwa wszystko, wszystko.co nia nie jest nie warte jest ceny zrujnowanego zycia. Lepiej zaczekac.

[anastazja]

Pod wrażeniem smutasa, nie powiem, ze współczuję peelom i nie zazdroszczę tego, cichego przyzwolenia, niepewności i czasów przyszłości.
Do zamyślenia.

Serdeczności