biała cisza

[Maryla Stelmach]

coś do nas biegnie radosne dyszy o drzwi uderza w zimowej ciszy
niech już postoi dłużej zostanie na dalsze życie na wędrowanie
by nic nie widzieć jak w śnieżnej bieli chcę w okna stukać szczęściem się dzielić
i paść zmęczona w twoje ramiona jak najszczęśliwsza jak urzeczona

1
śnieg leży na polach to drzemie i słucha
nad światem szaleje mroźna zawierucha
sad bielą zalewa i puka mi w okno
coś czego już nie ma co poszło w samotność

2
jak mróz skrzypi pod saniami koni słychać bieg
biała cisza mieszka w drzewach pada pada śnieg
tak dziś puste pola łąki targa zimny wiatr
przychodziłam tu codziennie śnieg zasypał ślad
a biel skrzypi pod saniami koni słychać bieg
przychodziłam tu szczęśliwa pada pada śnieg


o skarbie mój ukochany powrócić do ciebie nie mogą
jakaś mi biel najpiękniejsza na zawsze zasnuła drogę

[Ewa Włodek]

piękny wiersz, Marylu, i smutny. Jest w nim miłość zauroczonej dziewczyny - może panny młodej, w bieli ślubnej, czy w bieli - nadziei? A później - życie do śmierci jednego z peeli. Chłód, tęsknota o niemożność zmiany sytuacji. Bardzo mi się spodobała forma - różna wersyfikacja, pokazująca różne etapy życia. Lubię ekspoerymenty formalne, więc i temu - przyklasnę, jak najbardziej...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Maryla Stelmach]

Ewo, bardzo dziękuję. teraz juz takiej bieli nie widuję we wrocławiu. szkoda.

[Miladora]

Marylko - każdą zwrotkę masz w innym rytmie.
Ale nie przeszkadzałoby, gdyby nie to, że środkowa jest wolnym wierszem i po rytmie pierwszej zwrotki zupełnie dezorientuje czytelnika.
Sugerowałabym przerobienie jej na rymowaną.

Bo to ładny wiersz, tylko jakby przez to robiła się składanka niezupełnie dopasowana do siebie.

Miłego

[Leon Gutner]

Blisko mi do odbiorów Mili . Piękny klimat i wspaniałe opisowe nastroje .
Mam jednak dziwne wrażenie że wszystko to jest jakieś przekombinowane w formie z woli autorki .
Myślę że niepotrzebnie . Zapis wiersza ma znaczący wpływ na jego odbiór . Tutaj czytelnik próbuje się nie zgubić w rytmie i linijkach a niestety gubi się co odwraca jego uwagę od jakże znakomitych opisów .

Poza tym całkiem przyjemne .

Z uszanowaniem L.G.

[skaranie boskie]

Przychylam się do zdania Leona.
Wiersz o bogatej treści, ale przekombinowany warsztatowo.

[Maryla Stelmach]

bardzo dziękuję. znaczy się, że zrobić muszę z tego jednego trzy wiersze, bo przerobić będzie trudno. moze będzie to opowiadanie. chyba tak, ale sama mam trudności w ocenianiu moich wypocin. dlatego bardzo dziękuję. z komentowaniem bywa podobnie. pozdrawiam.

Dodano -- 10 mar 2013, 18:54 --

moze teraz lepiej?