Monotonia

[Julka]

Monotonia

Nie wiadomo kiedy, dlaczego i po co,
chce się coś odmienić w monotonii bytu -
niech się w samotności wspomnienia nie droczą
i przestaną wreszcie natarczywie pytać –

czy rozumiesz bezsens, który cię otacza,
nie słysząc zegara bim bam głośnych tonów?
Wciąż siedzisz w karecie fałszywego gracza,
z insygniami króla zrzuconego z tronu.

Zapomnieć - wyruszyć w wiosenną pogodę,
daleko, daleko od tego, co było.
bezsens żyje w słowach – ja już nic nie mogę.
Trzeba jednak wierzyć, że istnieje miłość.

[atoja]

Wszystko , co w nas i obok nas ma sens...
i Twój wiersz też

[Leon Gutner]

A chyba już czytałem więc raz jeszcze - dla odświeżenia
I pozdrowienia Autorki .

Z uszanowaniem L.G.

[Ewa Włodek]

ano, monotonia - najlepiej ja przełamać. Tkwienie w niej - nie ma sensu...Dobra refleksja, Julcia...

pozdrawiam ciepło...
Ewa

[nienażarty]

wszystko tylko nie monotonia w życiu:

słowa nadziei nieść przez całe życie
myśl kierować w bok lecz nigdy w schematy
odnaleźć dobro czasem małe tycie
być zwariowanym i wciąż gonić za czymś

pozdrawiam

[Miladora]

Ładny, życiowy wiersz, Julcia.

A tu masz małe co nieco:

Niewiadomo kiedy, dlaczego i po co,

- Nie wiadomo -

daleko, daleko od tego(,) co było.

bezsens żyje w słowach – ja już nic nie mogę.
Wierzyć, że istnieje najprawdziwsza miłość.

Może warto by było uspójnić nieco ostatni wers?
- bezsens żyje w słowach – ja już nic nie mogę.
Jednak lepiej wierzyć, że istnieje miłość.


Cmok krakowski

[Julka]

Atojko Ewuś Leo nażartynie
i moja najsłodsza z mopem

Wszystkim dziękuję bardzo, bardzo za komentarze
i że wspieracie nimi leniucha Julkę, ale mam w planie poprawę.
Miluchna
super że podpowiadasz, poprawię bo według Twojej podpowiedzi
jest lepiej, tylko jak się uporam z promocją książki w moim mieście.
Kurcze, to straszne, muszę przejść brzegiem nieba brzegiem piekła.
Żeby szybciej była wiosna

[Bonsai(Tomasz Socha)]

Oj, taki wiersz to tę wiarę bardzo podgrzewa .

[Julka]

Bonsai

Wielkie dzięki i troszkę wiosenki