Już nie umiem się zachwycać,
już się świat opatrzył.
Już zaczyna los podliczać,
(choć niedawno tańczył).
Spowszedniało i zgnuśniało,
wylało się z mlekiem,
jakoś brzydko zcodzienniało,
przytłoczyło wiekiem.
Już w dorosłość mnie wtłoczono,
(wczoraj byłam dzieckiem!)
i uznano, że matroną
pragnę być, nic więcej.
Już ciekawość nie ciekawa
na światowe dziwy.
Gdzie szaleństwo? Gdzie zabawa?
(Ot - akcencik ckliwy).
Już nie cieszy nowa kurtka,
ani białe dalie.
Życie - sobie, a ja - z nurtem.
Czemu tak zwyczajnie?
RC July 2013
Już nie umiem się zachwycać
Moderatorzy: eka, Leon Gutner
-
- Posty: 184
- Rejestracja: 10 kwie 2013, 20:12
Już nie umiem się zachwycać
tylko z cienistej strony ulicy widać słoneczną
- Leon Gutner
- Moderator
- Posty: 5791
- Rejestracja: 30 paź 2011, 22:01
- Lokalizacja: Olsztyn
- Kontakt:
Re: Już nie umiem się zachwycać

Podoba mi się twoja poetyka Gipsy .
Z uszanowaniem L.G.
-
- Posty: 1545
- Rejestracja: 16 gru 2011, 9:54
Re: Już nie umiem się zachwycać
niezwyczajnie ładnie 

z wierszykiem bywa różnie
szczególnie gdy trafia w próżnię
fragm.tekstu Kabaretu Starszych Panów
szczególnie gdy trafia w próżnię
fragm.tekstu Kabaretu Starszych Panów