Czegóż chcieć

[Leon Gutner]

Tam gdzie się zdarza jakiś kres
jak nam ocalić wiarę
pragnienie wierci się jak pies
i patrzy na zegarek

Kto je uciszy będzie mógł
znów dotrwać do wieczora
i czuć się trochę tak jak Bóg
co ponoć - jego wola

Pytamy ciągle ja i ty
właściwie dokąd po co
gdy w żalu ani jednej łzy
odważny powie – osądź

Myślałem często zamiast gnać
o śmierci i o życiu
co ginie a co ciągle trwa
niepewnie jak nasz wygłup

Gdy w zbyt spróchniałe walisz drzwi
ja z tobą ręka w rękę
Jak z głupich rzeczy wytrzesz dni
zamienią się w piosenkę

To właśnie takie – czegóż chcieć
nam jedno życie dane
ocean - nie wiem - ziemią jest
czy ziemia oceanem



Sierpień 2010 Brighton

[Miladora]

No, Leonku - podpisuję się pod tymi myślami.
Ładnie płynie poza tym. I niebanalnie.

Ale i tak mam parę sugestii (a może właśnie dlatego mam?):

Spójrz na powtórzenia:
Tam gdzie się zdarza jakiś kres
jak nam ocalić wiarę - tu bym sugerowała proste "czym nam ocalić wiarę".
pragnienie wierci się jak pies
i patrzy na zegarek
i czuć się trochę tak jak Bóg - można dać "i czuć się trochę niczym Bóg".
co ponoć - jego wola

niepewnie jak nasz wygłup

Gdy w zbyt spróchniałe walisz drzwi
ja z tobą ręka w rękę
Jak z głupich rzeczy wytrzesz dni - tu można zmienić, zmieniając lekko pierwszy wers.
zamienią się w piosenkę

Sugestia:
niepewnie jak nasz wygłup

Kiedy w spróchniałe walisz drzwi
ja z tobą ręka w rękę
Gdy z głupich rzeczy wytrzesz dni
zamienią się w piosenkę

No i po paru "jakach". Niech się idą paść gdzieś indziej.

Ale bez żartów - naprawdę przemawiający do mnie wiersz.

Twoje zdrowie

[Ewa Włodek]

ładnie, Leonie, refleksyjnie...Szczególnie - ostatnia strofa... Poczytałam i zamyśliłam się...


Moc ciepłych pozdrowień posyłam
Ewa

[Stepanian]

Czegóż chcieć więcej. Rytmicznie i płynnie. Ciekawa bieganina myśli. Pozdrawiam.

[JSK]

Udane połączenie rymów żeńskich i męskich. Refleksyjnie... Jak to u Leona.

Pozdrawiam.

[Leon Gutner]

Mila - uwaga o powtórzeniach jak najbardziej słuszna . Nie miałem pojęcia ze tak wyszło . Leo przemyśli i pewnie gdzieniegdzie poprawi .
Dziękuję mocno

Ewo twoja obecność to przyjemność - a twoje zamyślenie to wielka radość dla Leona .

Step dziękuję za poczytanie i słówko .

Odzdrawiam JSK i za udane połączenie - dziękuję .

Z uszanowaniem L.G.

[Sokratex]

To właśnie takie – czegóż chcieć
nam jedno życie dane
ocean - nie wiem - ziemią jest
czy ziemia oceanem

Ładnie, a to co zacytowałem najpiękniejsze.

[Nilmo]

"o śmieci i o życiu" - popraw sobie.

Powiem Ci Leo że ten wiersz ...no nie bardzo jest..

Ta forma bardziej pasuje do jakiegoś manifestu w stylu -
"Trzeba z żywymi naprzód iść
po życie sięgać nowe
a nie w uwiędłych laurów kiść
z uporem stroić głowę"

Ty starasz się umieścić jakieś refleksje, wkładając je tym w klimat akademii szkolnej. Ja oczekuję od poezji by paplała kiedy papla, kiedy mówi do mnie niech mówi, a nie recytuje. Tutaj rytm wymusza
takie patetyczne przemowy, a tekst próbuje zmusić mnie do przemyśleń. To mi się kłóci. Oczywiście to tylko moje wrażenie i mogę nie mieć racji.
Dziękuję.

[Leon Gutner]

Sokratexie - uszanowanie

Nilmo - poprawiono literówkę i uwagi oraz refleksje przyjęto .
Powiem tylko że w istocie - to manifest .
Czy patetyczny to już kwestia sporna ale rozumiem ze tak odbierasz ten wiersz.
Dziękuję za odwiedziny i poczytanie .

Z uszanowaniem L.G.