Zaśnięcie

[Gloinnen]

I takie to zaśnięcie, bo piwo, bo jesień,
a wieczór był zbyt chłodny na długie czuwanie.
Wypadła cisza z ręki. Do jutra, kochanie.
Za tysiąc szyb uciekłam w świetlistą gehennę.

Spokojnie, beznamiętnie, noc czółno poniosła.
Na dnie się kłębią myśli, zdarzenia i twarze.
Niech krąży z zimnym prądem od okna do okna;
powróci później - puste - z podróży wśród planet.

Wsłuchana w dialog pieszczot dotkliwie dalekich,
patrzyłam jeszcze chwilę na drżące przestrzenie,
znikając miękko z jawy - bezpański asterysk -
by mknąć ku płynnym ciemniom, nic więcej nie wiedzieć.

A teraz w trawie chrzęści poranny przymrozek
i znowu można czekać, i znowu jest dobrze.



____________________
Glo.

[Leon Gutner]

Takie to zaśnięcie bardzo Gloinnenowe a przez to i Leonowe .
Do zaczytania niezmiennie .

Z uszanowaniem L.G.

[semiramida]

Od razu zachciało mi się spać:))) s.

[lczerwosz]

noc czółno poniosła

Skojarzyło mi się z przewożeniem przez rzekę o nazwie Stynks. Ciemną nocą. Jak dobrze, że co dzień jeszcze rankiem wracamy. Snem rozkołysani.

[Gloinnen]

Chyba Styks miałeś na myśli?

[lczerwosz]

Chyba Styks miałeś na myśli?

Przepraszam, zasztynksiłem.