Pukają do nas

[Julka]

Pukają do nas

Bywają przymusy, a zawsze na gorzej,
zależne od miejsca, pozycji i celu.
Choć każdy nie musi, to myśli, że może,
gdyż nie ma zakazu z korzyścią dla wielu.

Najgorszy w tym wszystkim pasożyt bez twarzy,
adresu, imienia, stałości kadencji.
Bezczelnie zdobywa to, o czym zamarzy
żebraniem u biednych, im więcej  tym więcej.

Rozciąga wydatki stagnacji dochodem,
więc rosną tabele odsetek i buntu.
A biedak oszczędza prąd, węgiel, brud, wodę,
trzęsący się z zimna, aż krzyczy  ratunku!

Rozmyci imiennie nie słyszą go wcale
i nie tam, gdzie trzeba szabruje oskoma.
Po zmianie tancerzy nie zmienia się balet,
długimi łapami wciąż pukają do nas.

[Leon Gutner]

Nie mam pojęcia o kim mowa .
Poza tym wiersz zapisany jak najbardziej fajnie i dobrze się Leonowi czytało .

Z uszanowaniem L.G.

[anastazja]

Julka, czy to wiersz na konkurs? Bo jeśli, to nie tu.
Prawdę rzekłaś, dasz palec, wyrwą rękę.
Pozdrawiam.

[Gloinnen]

długimi łapami wciąż pukają do nas.

---> "długimi łapami pukają wciąż do nas. ---> lepszy rytm.

Czy to jest wiersz o fiskusie?

[Ewa Włodek]

Inflacja? Kryzys? No, sama nie wiem, Julcia...

serdeczność posyłam...
Ewa

[Julka]

Wyjaśniam, skoro nie idzie się domyślić o czym ten wiersz.
Nie jest konkursowy
A to moi mdrodzy są ci, co serwują nam bez końca podwyżki, o których nawet nie informują.
To ci rządzący, co zatykają dziury w budżecie tym, co wyrwą z naszych kieszeni.
To najpewniejsza kasa i na premie zawsze grosz niebyle jaki się uzbiera, a biedakom cofa się
stopa życiowa, kiedy emeryt świeci czterdziestką, albo zbiera wodę po kąpieli, żeby zaoszczędzić
na spłuczce. To oni wyciagaja do nas łapy po coraz wyższe czynsze, bo opaty musimy robić, inaczej nam odetną prąd albo wyrzucą z mieszkania.
Z ŻYCIA WZIĘTE !